John Flanders/Jean Ray – Bizarre verhalen (Diverse genres)
Poespa Producties, Gent
Samenstellers: André Verbrugghen & Johnny Bekaert
Vertaling/Bewerking/Franse teksten: André Verbrugghen
Omslag: Steven Van Hasten
Illustratie: Johnny Bekaert
John Flanders/Jean Ray en voorlopig nog een elftal aan pseudoniemen, maar officieel gewoon Jean Raymond Marie de Kremer geheten. In de vele jaren die achter me liggen, heb ik veel van zijn verhalen tot me genomen, waarvan behoorlijk wat in de vorm van Vlaamsche Filmkens (Vlaamse Filmpjes). En de vele anderen… geen idee. In ‘Bizarre verhalen’ leer ik, dat hij onder de naam Jean Ray 7 romans en novellen en wel 550 korte verhalen geschreven heeft en in totaal met al zijn pseudoniemen samen, wel 21 romans en novellen en 930 korte verhalen. Dat is meer dan Tais Teng tot nu toe geproduceerd heeft én dat wil wat zeggen! In Fandata staan nu een dikke 250 titels, maar dat wil niet alles zeggen. In Fandata staan alleen Fantastieke titels dus ik ben ervan overtuigd dat wel lang nog niet alle Fantastieke titels van Jean Raymond Marie de Kremer gevonden hebben. Misschien dat er uit ‘Bizarre verhalen’ er weer een aantal bijkomen. We zullen eens gaan kijken.
– John Flanders – De kipper (geen fantastiek)
Toch wel een gedateerd verhaal over het stranden op een onbewoond eiland met wat gruwelijke details. Geen Fantastiek
– John Flanders – De nacht van Blackfriars (geen fantastiek)
Verhaal doet in eerste instantie aan als een spookverhaal, maar krijgt later een logische verklaring.
– John Flanders – Het beest der Ladronen (HO)
Met enige aarzeling geef ik dit verhaal een Horror duiding. Het gaat over een plant over menselijke trekken beschikt. Of misschien liever… een plant met verstandelijke vermogens. Er is geen verklaring, maar toch…
– John Flanders – Toen de mist kwam en optrok (FA)
Wederom met gerede twijfel, maar dit keer ietsje minder. Dit keer vertelt het een warrig, maar toch leuk, verhaal in de wazige flarden van de mist. Een thuiskomst is na het thuiskomen en na het optrekken van de mist niet meer het huis, waarin de hoofdpersonen thuiskomen tijdens de mist. Een onoplosbaar raadsel.
– John Flanders – Een scheepsboek (HO)
Vreemd maar intrigerend verhaal. Een man op de vlucht voor de politie, gaat aan boord van de Endymion (waar kennen we die naam ook al weer van? Quizje?), terwijl de kapitein toekijkt. Hij verstopt zich in een roeiboot. Als de politie onverrichter zake weer vertrokken is, haalt de kapitein hem uit de boot en maakt hem tweede stuurman. Uiteindelijk blijkt iedereen aan boord dood te zijn, maar functioneren als zijnde levend. Uiteindelijk… nee, ik verklap niets. Zelf lezen!!!
– John Flanders – Het huis met de drie kaarsen (FA)
Een inbreker en een spook. Ten kostte van zijn hand moet de inbreker de drie kaarsen doven. Een spookverhaal zonder weerga. Het kost wat, maar dan heb je ook wat!
– John Flanders – De domme partner (FA)
Een aan lager wal geraakte goochelaar met verouderde trucs, komt nergens meer aan de bak en raakt aan de bedelstaf. Slechts één keer kan hij zichzelf nog bewijzen en dan… leuk verhaal met een tijdloze inslag!
– John Flanders – Meneer de Smet (FA)
Meneer de Smet. Geliefd in de buurt waarin hij woont. Verworden ineens, door een afbeelding van een van hen, tot de risee van diezelfde buurt. Uiteindelijk sterft hij aan een hartinfarct en na zijn dood… Leuk verteld verhaal, oorspronkelijk uit 1948, wat de geschoktheid van de buurtgenoten verklaard.
– Jean Ray – De duizendpoot (HO)
Een wat vreemd verhaal over duizendpoten en lijken die gaan spoken, overgoten met kummel en genever (nee, geen tikfout). Het is duidelijk dat het monster, de duizendpoot komt, maar komt het voor de toeschouwers?
– Een spin in de bovenkamer (HO)
Een verhaal over een besmetting. Een besmetting, of een vorm van besmetting, zo je wilt, dat een verandering ten gevolge heeft. Een waarvan ik, een meereizende, welhaast een slachtoffer werd. Prachtig verteld, maar ondanks dat (of misschien dank zij dat), gruwzaam!
– Het liedje van Big Nose (geen fantastiek)
Aardig verteld, maar ondanks dat, een onbegrijpelijk verhaal. Duidelijk achterhaald en uit de tijd.
– De vreselijke meneer Jones (geen fantastiek)
In eerste instantie lijkt het een duivel in mensengedaante verhaal. Achteraf gezien is alles veroorzaakt door een hallucinerende schelp.
– Wahoe… Wahoe… (FA)
Verhaal over een stuurman die een vrouw van Uen redt van zijn kapitein. Uiteindelijk springt ze van boord, maar blijft daarna als goede geest bij ben en helpt hen waar ze kan. Mooi spookverhaal!
– Jean Ray – De laatste reiziger (HO)
Spookverhaal van de bovenste orde. De spanning wordt dermate opgevoerd, dat het niet meer te harden is. Zelfs de laatste uitweg is niet meer veilig!
– Jean Ray – De geschiedenis van de Wûlkh (HO)
Vreemd en onvatbaar eindigend verhaal, waarin een taxidermist en een jager uitgedaagd worden een Wûlkh te vangen in de Fern. Dat is een gebied, berucht door zijn drijfzand, dat al verschillende slachtoffers gemaakt heeft. Zelfs de hond Tempest vertrouwd het niet en gaat er vandoor.
– John Flanders – Merry-go-round (HO)
De vervanging van een kapot gedrukt paard in een draaimolen krijgt een duivelse uitstraling, maar doet het daardoor goed bij de jeugd. Maar vreemde dingen gebeuren. Bijvoorbeeld als het hele spul, de draaimolen dus, op hol slaat, en meer… Prachtig verhaal dat in de loop van de tijd niets van zijn spanningsopbouw verloren heeft.
– John Flanders – Een ongewoon kerstmaal (geen fantastiek)
Geen fantastiek! Doch… dolle pret! Leve de chefkoks!!!
Prachtige bundel met klassieke verhalen van John Flanders en Jean Ray, de meeste uit de eerste helft van de 20ste eeuw. Het merendeel is echter, in mijn perceptie, nog prima leesbaar. Flanders/Ray was een rasverteller. In het voorwoord werd gesuggereerd dat Flanders wel 930 verhalen schreef én dat er vervolgbundels zullen gaan verschijnen. Prachtig!!! Ze zijn van harte welkom!!!
Nog een woord van bewondering voor de samenstellers van deze bundel: André Verbrugghen en Johnny Bekaert. Hoe zorgvuldig en (bijna) compleet zij zijn, daar kunnen anderen nog eens een goed voorbeeld aan nemen. Slechts een ienieminie puntje van kritiek. De Franstalige titels ontbreken bij de verhalen van Jean Ray en dat is jammer. Maar verder… niets dan lof!!!
Jos Lexmond
