Guido Eekhaut – Mijn verzameling dode vrienden en andere verhalen (Diversen)
Uitgeverij Poespa Producties, Gent (2024)
247 pagina’s; prijs 22,00
Omslag: Graphic Things/Johnny Bekaert
In Nederland amper te verkrijgen, zelfs niet bij Bruna en Bol. In België beter verkrijgbaar, maar altijd te verkrijgen bij: info@poespaproducties.be
Laat ik meteen maar eens met de deur in huis vallen! Zoals Guido Eekhaut begin ik bij de inleiding en meer specifiek… bij de zijne! Daar wil ik als co-founder van Fandata.nl, toch wel even op reageren. En… daar had Guido waarschijnlijk ook wel op gerekend. Sterker nog… hij deed zijn boude uitspraken over genre aanduidingen waarschijnlijk (of natuurlijk) om reacties los te maken. Iets wat ik, bij dezen, graag doe! Hijzelf waagt zich er niet aan en eenieder mag het van alles en nog wat duiden, maar als het maar geen Sci-fi of Fantasy is. Hij vindt die aanduidingen te platvloers en vindt dat ze te vaak misbruikt worden door talentloze mensen! Dat is nogal iets! Wellicht zijn wij van Fandata.nl enigszins platvloers en zelfs absoluut talentloos, maar zo willen wij ons in het geheel niet neerzetten. We zijn al veertig jaar bezig met Fandata.nl, dus van het over een nacht ijs gaan, kan niemand ons betichten. We gebruiken inderdaad: SF, Fantasy en Horror als de drie hoofdgenres (los van de leeftijdsduidingen), maar we gaan los als het de subcategorieën betreft. Die hebben wij meer dan honderd, waaronder inderdaad onder meer: Magisch Realisme, maar ook: Alternatieve historie, Aliens, Ziltpunk, Tijdreizen en ga zo maar door. Wij van Fandata hebben er vele jaren over gediscussieerd om een goede, maar vooral duidelijke subcategorie aan de verhalen te kunnen geven. We gebruiken er maximaal vijf om dat doel te bereiken… in een oogopslag dus. Aldus… noem ons wat je maar wilt, maar toch maar niet platvloers, dan wel talentloos! Het is trouwens niet dat ik Guido niet begrijp. Ik kan me voorstellen dat hij zijn verhalen liever niet ik hokjes geplaatst ziet, maar… als je je verhalen de wereld in stuurt, dan kan je verwachten dat de wereld er mee aan de haal gaat, er van alles van vindt én in hokjes plaatst. Daar zal je mee moeten leren leven!
Dit gezegd hebbende… ga ik het eindelijk eens over de inhoud van Mijn verzameling dode vrienden en andere verhalen hebben. Het is lastig een rationele recensie over deze, zonder meer, sterke bundel te schrijven, want de verhalen, sommigen lijken non-genre (of toch niet?), maar doen absoluut wat met me. Ze raakten me en bezorgden me, bij tijd en wijle, kippenvel. Ze raakten me in mijn leven en dus zijn het niet zomaar verhalen. Het is niet zomaar een bundel. De inhoud…
– De eland (Genre: Fantasy, subcategorie: Magisch Realisme)
Als je het over verontrustende verhalen hebt, dan is dit er zeker een! Het verscheen eerder in Fantastische Vertellingen 69. Toen schreef ik er dit over: “Guido Eekhaut schreef met De eland een prachtverhaal. Prachtig, krachtig en origineelachtig. Of het fantastiek is? Geen idee. Het kunnen ook waanideeën zijn van de hoofdpersoon. Zie je… Guido maakt er een mindfuck van. Nu begin ik er zelf ook al over te filosoferen. Laten we het er maar op houden dat De eland een fantastisch verhaal is!!!”
– De attractie (Genre: SF, subcategorie: Dystopisch, Mystiek)
Prachtverhaal door de ietwat nonchalante en zijdelingse verteltrant. Tegen een achtergrond van een dystopische en vrij onaanlokkelijke toekomst… een man, Trevor, verdwijnt in een louche en aftandse circusattractie. Waar is hij? Een verhaal om nachtmerries van te krijgen! Het verscheen eerder in: Vampieren en Demonen, jaarboek 2023.
– De vogelman (geen genreverhaal)
Magnifiek en ietwat melancholiek over een treinwachter, die, door de situatie gedwongen, vogelman werd. Helaas geen fantastiek!
– De onzichtbare man in de geschiedenis (Genre: SF, subcategorie: Alternatieve Geschiedenis, Uitvindingen)
In een alternatieve geschiedenislijn aan het einde van de negentiende eeuw bruist het van de technische ontwikkelingen. Prachtig, suggestief én intrigerend verhaal, dat een aanzet (of inleiding) lijkt te zijn van zijn, onlangs verschenen, roman: Insomnia dromen! Het verscheen eerder in Ganymedes 22 en toen zei ik er dit over: “In principe ben ik in elke fantastieke auteur geïnteresseerd. In de een wat meer, in de ander wat minder. Guido hoort duidelijk bij de ‘wat meer’. Als je De onzichtbare man in de geschiedenis tot je neemt, weet je waarom. Een stevige snuif Foundation, meer hoef ik zeker niet te zeggen!!!”
– De herstelling (Genre: SF, subcategorie: Dystopisch, Genetische manipulatie)
Guido schetst in dit sombere verhaal een lugubere stad, met inwoners waarvan er veel in een fabriek wonen en volop aangepast zijn aan het werk dat gedaan moet worden. De massa, uitgebuit door de bazen, dragen hun lot gelaten en kunnen niet ontsnappen aan hun leven. Prachtig verteld en de sfeer gaat je niet in de koude kleren zitten! Eerder verschenen in: Fantastische Vertellingen 64 (2022).
– De glimlachende dode (Genre: SF, subcategorie: Levende objecten, Uitvindingen)
O, wat een mooi verhaal! In deze wereld bestaat een methode om een dode, om wat voor reden dan ook, voor een laatste keer naar het leven terug te roepen, om nog een laatste maal te getuigen. Gevoelvol verteld! Verscheen eerder in: Alleen in het donker (e-book, 2021) en in EdgeZero. De beste Nederlandse genreverhalen uit 2021.
– Een eenhoorn in het park (Genre: SF, subcategorie: Dystopie)
Bizar, maar oh zo mooi verhaal! Het gaat over mensen die alleen zijn in een overvolle wereld, op de drempel tussen oud en nieuw, tussen geborgen en verlaten en waar zich nog net een glimp van een mooie wereld doorheen wringt! Eerder verschenen in: De paus en de engelen en andere verhalen (2009) en in: Passionate, jrg 16, nr. 6 (2009) en verder nog in een online tijdschrift en in een Engelse vertaling.
– Dingen die gebeuren (Genre: Fantasy, subcategorie: Magisch realisme)
Dingen die gebeuren. Dingen die als normaal worden ervaren, maar niet in dit uitermate vreemde, maar absoluut intrigerende verhaal. Mysterieus en enigszins onbevredigend eindigend, of misschien toch ook weer niet. De dingen gebeuren niet zomaar, toch?
– Het jaar voor de invasie (Genre: Fantasy, subcategorie: Onbekend)
Ik weet eigenlijk niet wat hierover te vertellen, anders dan dat het geheimvol en daardoor uitermate intrigerend is. Het roept veel meer vragen op, dan dat er beantwoord worden. Is de Ik figuur een lid van een derde colonne, die de invasie aan het voorbereiden is, of klets ik uit mijn nek? Vandaar ook een subcategorie die voor mij onbekend is. Ik weet er ook geen te bedenken, anders dan Magisch realisme. Maar dat lijkt me te gemakkelijk! (Hier knikt Guido tevreden!). Een kort verhaal vol raadsels!
– Vijanden (Genre: Horror, subcategorie: Gedaanteverandering)
Vrijwel tot het einde toe, dacht ik met een non-genre verhaal te maken te hebben. Nu… na de laatste zin tot me genomen te hebben, weet ik dat, een koude rilling amper onderdrukkend, niet zo zeker meer!
– Glendale, Los Angeles, 17 augustus (Genre: SF, subcategorie: Dystopisch)
Een verhaal van een nabije toekomst, die godbetert, al begonnen is. Een verhaal met een voorspellende vermogen. Van Trump, ellende en nog meer ellende. Een verhaal van… vul zelf maar in! Eerder verschenen in: Weirdo’s 131 (2020).
– Een samenzwering (Genre: SF, subcategorie: Tijd, Magisch realisme)
Een pracht van een verhaal, gesitueerd in een schilderachtige setting. Een gesprek tussen twee heren. Van theorieën, tijd, tegenstellingen en tweedelingen. Heel mooi én heel subtiel! Eerder verschenen in: Vacuümeiland (1996), Maatstaf, jrg 46, nr. 4 (1997), De paus en de engelen en andere verhalen (2009) en in een online tijdschrift, in Engelse, Poolse en Chinese vertaling in diverse internationale tijdschriften.
– Mijn verzameling dode vrienden (Genre: Horror, subcategorie: Geesten)
Alweer een prachtig verhaal over ontmoetingen met dode vrienden en een onleesbare en onbereikbare tekst op hun sweater. Waarom bezoeken ze hem? Ze doen niets, zeggen niets en gaan, na verloop van tijd, weer weg. Hoe mooi én ijzingwekkend kan een verhaal zijn? Wel… zo dus! Eerder (of later) opgenomen in: Fantastische Vertellingen 72 (2024).
– Wij keren terug, uit de schaduwen (Genre: SF, subcategorie: Tijd)
Fascinerend en intrigerend verhaal over een, niet nader omschreven, incident. De wereld is een vreemde plek geworden, ongewis en soms bezet door… wat? En wie? Jammer dat het verhaal geen duidelijk en omschreven einde heeft, maar… niettemin is het goed zo. Er ontbreekt niets aan duidelijkheid. Eerder verschenen in: Wonderwaan 40 (2016).
– De clown in de steeg (Genre: Horror, subcategorie: Vampiers)
Een van de meest originele vampierverhalen die ik ooit las! Met nieuwe elementen, zoals (hoe kan het ook anders) een clown. Dat is, wat mij betreft, sowieso een grote griezel! Er is geen rust, alleen uitstel! Eerder verschenen in: Wonderwaan 29 (2014).
– Afglijden naar omega (Genre: Fantasy, subcategorie: Engelen)
Magnifiek en gevoelig verhaal over twee eenzame, zelf opgelegd of niet, zielen die toenadering zoeken en de een, langzaam maar zeker, achter de identiteit van de ander komt. Het einde, daar leef je het hele verhaal naar toe, maar is toch onverwacht én schokkend. Het is een verhaal om bedroefd van te raken! Eerder verschenen in: Ganymedes 21 (2021).
Direct gevolgd door een interessant interview (dat 26 pagina’s beslaat) met de auteur zelve door Isabelle Plomteux, wat eerder (in drie delen in oktober 2022 (geactualiseerd in 2024)) op Fantasize.nl verscheen. Je krijgt een beetje een inzicht is wat voor mens de schrijver Guido Eekhaut is. Op de vraag wie de auteur Guido Eekhaut is, spreekt zijn antwoord me heel erg aan. Ik citeer: “Ik ben een veelvoud van schrijvers, ondeskundig in één lichaam verpakt”. Mooi… heel erg mooi!!!
Waarmee we aan het einde van deze prachtige uitgave komen! Er is maar een conclusie mogelijk: Subliem!!! Het is een bloemlezing van Guido’s verhalen van de laatste vijf jaar van zijn schrijverschap, aangevuld met enkele eerder verschenen verhalen. De meeste verhalen verschenen én las ik eerder en had me er het mijne al eens over gedebiteerd, maar het was geen straf het lezen en debiteren nogmaals te doen. Ik merkte ook dat ik zelf niet stilstond in mijn eigen ontwikkeling en soms heel anders tegen de verhalen aankeek, dan dat ik dat een paar jaar eerder deed. Verrassend, dat mag gezegd. Dus… een pracht van een bundel, die ik alleen maar heel erg sterk aan kan raden. Guido Eekhaut geeft alweer een bewijs van meesterschap af en zekert hiermee (alweer) zijn plaats bij de top van de fantastieke schrijvers in het Nederlandse taalgebied.
Jos Lexmond