Auteur: Jos Lexmond

Zonneschaduw – Jasper T. Scott (SF)
Scott Standalones 1
Iceberg Books, Amsterdam (2022)
Oorspr.: Under Darkness (Anthem Press, New York (2018))
315 pagina’s, € 19,99
Vertaling: Alexander Olbrechts, Sabrina Nasr, Jeanette Kortenoeven en Erik Schreuder
Omslag: Tom Edwards/Michael van Zijl

Een tijdje ben ik aan het stoeien geweest met de biografie van Jasper T. Scott voor de opname in Fandata.nl. Er is niet zo heel erg veel over de man te vinden, anders dan dat hij in Calgary, Alberta in Canada geboren is. Maar de geboortedatum is duidelijk geheim. Zie voor de weinige rest, uiteraard als je interesse hebt, op Fandata.nl. Wat me wel opviel, of je nu op Engelstalige, Duitstalige, of wat voor -talige dan ook sites, keek. Overal stond miljoenenverkopende auteur. Nou had ik voor ‘Stelsel onbekend’, nog nooit van Jasper T. Scott gehoord (en reken maar dat ik behoorlijk op de hoogte blijf met van alles en nog niks), dus moest ik het mijne daarvan weten. Verder onderzoek gedaan. Maar als ik dan op Fantastic.com (waar ik meestal kijk als ik dit soort dingen zoek) kijk, dan zie ik daar tweeënveertig (42) romans staan, beginnende in 2013, dan kom je op vier en een half per jaar. Ik zie in 2022 zeven stuks staan, verschenen of nog te verschijnen. HOE DOET DIE MAN DAT??? Is hij soms een AI, helemaal opgeladen met Angelsaksische SF, waarbij je dan maar één kleine beschrijving hoeft te geven en er dan meteen een hele spannende trilogie uit spuit. Of heeft hij een kudde schrijfslaven in de kelder, waar hij regelmatig de zweep overheen haalt en waaraan hij een synopsis voorleest, waarna de hele roedel druk aan het pennen slaat. Of wat? Ha… ja… dan is het niet zo moeilijk om er miljoenen te verkopen, zeker als ze allemaal (en dat beloven ze) van die snelle en actievolle, onverwachte plotwendingen zijn voorzien. Ik had al van ‘Stelsel onbekend’ genoten en deed dat nu weer van ‘Zonneschaduw’.

‘Zonneschaduw’ opent met de perikelen in een luxe strandresort op het eiland Kauai. Bill Steele, de eigenaar, wordt door boze gasten belaagd omdat er een waterleiding is gebarsten en het water naar ontlasting ruikt én waardoor zijn hotel leegloopt. Er zijn nog wat andere ongeregeldheden, waaronder die met zijn dochter die net geschorst (voor een vechtpartij) is op school en die hij dient op te halen. Maar de waterleiding, lijkt op dat moment het grootste probleem wat hij heeft. Maar de zon dooft uit. Een zonsverduistering? Waarom was daarover niets gezegd in het nieuws? Een oranje kleur verspreidt zich over de zwarte hemel, gevolgd door een zware knal en de snelle echo’s daarvan. Zeker twaalf lichtstrepen, die stuk voor stuk een kronkelend lint van vuur trekken terwijl ze over het eiland naar beneden schieten. Een meteorenzwerm? De objecten verbranden niet in de atmosfeer. Eén ervan lijkt zelfs recht op hen af te komen…

Vanaf dat moment is niets meer zoals het was en niemand is zijn, of haar, leven nog zeker. Het is alsof je in een rollercoaster zit waar je niet meer uit kunt. Geweldig verhaal, wat zomaar opnieuw bewijst dat Jasper T. Scott inderdaad een miljoenen verkopende SF-auteur is. Ik ben benieuwd of Iceberg Books nog meer boeken van Scott op het menu heeft. De enige standalone roman die nog over is ‘In Time For Revenge’, verder zijn al zijn boeken delen van meerlingen. Afwachten maar.
Eind september had Iceberg Books trouwens schitterend nieuws. De vertaling van de ‘Children of Time’ trilogie van Adrian Tchaikovsky staat in 2023 gepland te verschijnen. Die stond heel erg hoog op mijn wensenlijstje, om niet te zeggen… het hoogste. Prachtig nieuws!!! Iceberg Books is duidelijk een grote aanwinst op het vlak van vertaalde SF én dat niet alleen… de Nederlandse taal is ook meer dan vertegenwoordigd! Kijk even hier https://www.iceberg-books.nl/ voor meer info!!!

Jos Lexmond

*Zomerwoorden – Wouter van Gorp (DIV)
Nimisa Publishing House, Rijswijk (2022)
260 pagina’s; prijs 17,95
Omslag: Vince Trommel

In de recensie van ‘Schemerwoorden’ schreef ik als de laatste twee profetische zinnen: “Het maakt zeker benieuwd en nieuwsgierig naar ‘Zomerwoorden’. De recensie daarvan volgt binnen afzienbare tijd!!!” Het is het bewijs dat ik niet helderziend ben, want wat er daarna (en daarvoor al) allemaal op medisch gebied gebeurde en mis ging, past allemaal niet binnen deze recensie. Een en ander is nog lang niet opgelost (als al ooit), maar ik ben, mondjesmaat en hemeltergend traag, de recensies weer op aan het pakken en probeer, met de moed der wanhoop, de opgelopen achterstanden weg te schrijven. Het enige nadeel is, ondanks dat ik geen nieuwe bestel, dat er toch nog steeds nieuwe binnendruppelen. Ah wel… de stapel krimpt, zij het langzaam.

Wouter van Gorp was een van de slachtoffers van deze dip, waarvoor excuses. Laten we maar snel eens kijken of hij in de vier jaren sinds het verstrijken van het verschijnen van ‘Schemerwoorden’, is gegroeid in de kwaliteit van zijn verhalen. Dit zal ik U aan het einde van deze recensie mee proberen te delen!

Beginnende met het eerste verhaal (uiteraard na het voorwoord, waarin ik overigens de groei nog niet in bespeurde), bemerk ik dat, net zoals in ‘Schemerwoorden’ dit een opgedeeld verhaal is. Dat is minder. Jammer dat hij mijn recensie van ‘Schemerwoorden’ niet heeft kunnen lezen vóór de publicatie van ‘Zomerwoorden’. Ik vertelde daar dat ik een boek (bundel) het liefst lineair las. Misschien zou een opgedeeld verhaal als ‘Motel Morgana’ ons bespaard zijn gebleven en gewoon als novelle opgenomen zijn. Wellicht in een volgende ‘Woorden’ bundel? Maar goed… laten we niet op de gebeurtenissen vooruitlopen en zien waar dit alles ons brengt.

-Motel Morgana: Eisodos (?)
Nog niet veel over te vertellen dus. Het doet dystopisch aan, maar is dat ook zo…? Ik schort mijn oordeel op tot later.
-Meneer Brontos (FA)
Old… never die. Aandoenlijk verhaal uit Huize Zomerzon met een miskende Geert, of… was het een andere G.
-Motel Morgana I: Expositie (?)
Het zegt me nog niet heel erg veel. Toch een dystopische thriller, met een vleugje 1001 nacht? Beslissing uitgesteld!
-Voor het ongeluk geboren (HO)
Prachtige Horror waarvan Tais Teng zei: “Als er Stephen King boven dit verhaal had gestaan, dan had ik aan het einde tevreden geknikt.” En zo is dat!!! Het behaalde de 5e plaats in de Harland Awards 2018.
-Motel Morgana II: Intrige (SF)
Aha… we zijn eruit. Duidelijkheid! Geen dystopische detective, maar een detective op een knooppunt van tijdlijnen. Waar is Ravik? Dat is de belangrijkste vraag hier.
-Tien dagen politici plagen (FA)
Of mag het Horror genoemd worden. Voor nu laten we het even in het midden. Ik ga er nog wel even over piekeren. Het was je tweede prijs in de Waterloper verhalenwedstrijd 2020. Het maakt je in ieder geval benieuwd naar de nummer 1. Was dat zoveel beter? Of zelfs… wat was het eigenlijk. Geen idee! Want… geen publicatie (SHIT! Jullie weten hoe best hoe ik daar inmiddels over denk.) Hoe dan ook… een heel erg humorvol, soms wrang verhaal. Hulde!!!
-Geen ID (SF)
Wat moet je hiervan zeggen… ik weet het even niet. Dystopisch? Nog maar even over nadenken. Maar in ieder geval… intrigerend!!!
-Motel Morgana III: Climax (SF/FA)
Ik moet zeggen dat het steeds interessanter wordt, maar is het nu Fantasy aan het worden? Toch maar stoppen met lineair lezen? Nee!!! Houd je principes hoog, Jos. Bladzijde voor bladzijde!!!
-Het dorp waar god vergeten was (SP)
Prachtig verteld verhaal over hoogmoed en de bijbehorende val. Wel overdacht en meer dan goed gecomponeerd. Driewerf hulde!!!
-Tussen hemel en zand (SF)
Voor mij een winnaar en voorlopig het beste verhaal, tussen beste verhalen, tot nu toe. Een gekoloniseerde hel en een verhaal met macht. Terechte nominatie EdgeZero Award 2020. ‘Pake Pollok’ van Joost Uitdehaag won, maar ‘Tussen hemel en zand’ had het ook zomaar kunnen zijn!!!
-Motel Morgana IV: Catastrofe (FA)
Wel, wel… een zeer spannend stukje mag ik wel zeggen. Onderhoudend… dat ook! Begin best wel uit te kijken naar de laatste twee delen. Alleen… wat is het nu? SF of Fantasy?
-Erfzonde (HO)
Het religieuze is een terugkerend thema bij Wouter. De ene keer serieus, dan weer een luchtige toon. Dit keer heftig zombie-like, maar dan andersom.
-Astaro Civil (SF)
Je leven en dat van je familie, bezien door de elektronische ‘ogen’ van je auto. Fascinerende inkijk in de observaties van een experimentele auto. Wat als je vervoermiddel gehecht raakt aan je?
-Motel Morgana V: Peripetie (SF/FA)
Heeft een rare maar opmerkelijke en toch ook mooie zin: “Mijn blik graast”, of trouwens… nog een: “Het is genoeg om een mens waanzinnig te drijven”. Moet dat niet zijn: “Een mens tot waanzin te drijven”, niet? Afijn… een kniesoor die daarop let. Het verhaal leest als een aanstormende trein, of een TGV. Ik ben toch blij dat ik het lineair aan het lezen ben.
-Motel Morgana – Eisodos (SF/FA)
Het verhaal… een verhaal heeft een begin. En het begin is…

‘Zomerwoorden’ Een meer dan leuke en gevarieerde bundel met prima verhalen die allen absoluut aanbevelenswaardig zijn. Verschil met ‘Schemerwoorden’? Tuurlijk. Geen letters is hetzelfde (alhoewel… er zijn er maar 26 natuurlijk), maar qua kwaliteit ontlopen beide bundels elkaar amper of niet. Is de schrijver gegroeid in de jaren? Fysiek, denk ik niet dat hij nog met een groeispurt bezig is, maar ik denk vooral dat hij de kwaliteit behouden heeft en dat is prima. Waarom moet iets dat al heel erg goed is nog beter worden? Misschien is het wel tijd om eens te gaan denken aan een roman, Wouter. Volgens mij ben je daar wel aan toe, maar dan alsjeblieft niet in feuilleton stijl. Maar wat mij betreft mag het ook een nieuwe ‘woorden’ bundel worden, maar wacht daar dan weer geen vier jaar mee!!!

Jos Lexmond

Joost Uitdehaag – *Pake Pollok en andere verhalen (DIV)
Nimisa Publishing House, Rijswijk (2022)
197 pagina’s; prijs 17,95
Omslag: Sander van Zijl

De verhalen van Joost Uitdehaag kom je geregeld in allerlei fanzines tegen, maar het is toch heel wat anders als dat je ze achter elkaar leest in een bundel. Dan krijg je toch een duidelijker beeld van een schrijver, als dat je zo nu en dan eens een verhaal van hem/haar leest. En… dat is leuk. Ik moet absoluut zeggen dat ik Joost al eerder waardeerde, maar dat is nu zeker en vast gegroeid!

Als je de bronnen (waarin de verhalen eerder verschenen zijn) bekijkt onder het kopje ‘Over de verhalen’ aan het einde van het boek, dan kan ik zeker zeggen dat ik de meeste eerder gelezen moet hebben. Daarbij zijn sommige een feest van herkenning, een aantal die ik nooit gelezen kan hebben en weer een aantal die ik gelezen moet hebben, maar die helaas door mij zijn vergeten in de tijd. Maar door deze bundel komen ze allemaal weer tot leven. En… dat is mooi. We zullen ze allemaal eens doornemen.

-Pake Pollok (SF)
Een angstaanjagend verhaal over een dystopische toekomst, die maar een ademtocht weg lijkt te zijn. Laten we in Godsnaam hopen dat het nooit zo ver komt. Niet voor niets bekroond met de EdgeZero publieksprijs 2021
-Dor hout (Geen)
Wat facebook wel niet vermag. Actie reactie. Prachtig verhaal, maar geen fantastiek. Jammer, dat mag gezegd.
-Schuim (SF)
Dystopisch en een vorm van klimaatfictie. Een verhaal dat je pakt, met een conclusie die je wenkbrauwen doet fronsen. En waarom…
-De begeerten van vreemden (SF)
Als je zo’n verhaal schrijft behoor je tot de groten op fantastiek gebied. Dat staat buiten kijf! Alle lof en bewondering en een prachtige toekomst voor je hoofdpersonen.
-De minnaar van Mevrouw Mellors (SF)
Een verhaal in de sfeer van ‘De begeerten van vreemden’. Dus nogmaals een meer dan serieuze waarschuwing om niet te veel met DNA te gaan knutselen. Een rustig verteld verhaal met verhulde problemen. Eng!!!
-Onzekere Anna (SF)
Een gadget waar ik ook heel erg veel aan gehad zou kunnen hebben in mijn leven. Wat een ding!!!
-Genesis n = n + 1 (SF)
Een van de twee nooit eerder gepubliceerde verhalen. Het vertelt over een paradijselijke utopie die daardoor welhaast een dystopische hel wordt. Misschien? Knap uitgedacht verhaal in slechts vier pagina’s.
-Het slavenschip (SF)
De gouden eeuw revisited. Waar een klein land groot in kan zijn. Te groot?
-De sage van de Magerhorst (SP)
Een sage als tussendoortje. Altijd leuk… een goede sage. Met een heel klein vleugje spookverhaal.
-Het laatste Wodansaltaar (SP)
En… nog een sage én zeker niet onwelkom. Meestal moeten ze met de nodige korrels zout genomen worden. Maar soms ook met een kern van waarheid. Deze was meer dan boeiend.
-Uit de aantekeningen van Simon van Bokhoven (SF)
Pracht verhaal/verslag/dagboek. Teleurstelling op teleurstelling. Jaren van onderzoek naar ‘Het eeuwige leven’, of op z’n minst levensverlenging.
-Maanvrouw (FA)
Tot nu toe wel een atypisch verhaal voor Joost Uitdehaag. Maar… aan de andere kant, wat is een atypisch verhaal voor iemand. Niet te beantwoorden. Dus geniet van dit verhaal vol aura’s en magie.
-De liefde voor Ayassa (FA)
Het tweede verhaal dat nooit eerder gepubliceerd is. De magie van het borduren. Het is magischer dan je denkt.
-De woede van een beer (FA)
Origineel elfenverhaal uit 2017. Hoe soort verbetering, of moet je het soort degradatie noemen, ook uit kan pakken.
-Hoeder van het vaandel (FA)
Dodelijk verwond en de enige overlevende op het slagveld. Eer en oneer, wraak en vriendschap. Alles is zijn deel. Prachtige aanklacht!
-De chevrix (FA)
Vermakelijk verhaal over een mythisch wezen, of… het verlangen ernaar. Maak een keuze en kleur de plaatjes.
-Het leven in een kloosterlab (SF)
Onderzoek in een geheel nieuwe omgeving. Simpel en direct. Leven of dood. Hoe simpel kan het zijn?

Daar! Daar zijn ze. Negentien verhalen. Achttien fantastieke en een geweldige, maar geen fantastieke. Ik kon er geen slecht verhaal in ontdekken. Sterker nog… ik kan de slechtste niet eens aanwijzen. Zoals ik al aan het begin opmerkte, heb ik Joost Uitdehaag via zijn verhalen een stuk beter leren kennen. We mogen Johan Klein Haneveld wel dankbaar zijn dat hij Joost heeft overgehaald deze prachtbundel te publiceren. Ik kan er eigenlijk niet heel erg veel lof (of love) aan toevoegen. Prachtige bundel met prachtige verhalen en een leuke omslag. Heel veel leuker kan het niet zijn. Aanschaffen!!! Genieten!!!

Jos Lexmond

Vampieren en Demonen. Griezeljaarboek 2022 (DIV)
Uitgeverij MACC, Rijen (2022)
145 pagina’s; prijs 16,95
Omslag: Tais Teng

Uitgeverij MACC, en daarbij met name Theo Barkel, mag zich inmiddels zeker wel bij de uitgeverijen voegen die de meeste fantastieke verhalenbundels produceren per jaar. Zou Godijn hem nog voorblijven? Ik denk het eigenlijk niet. Hoe dan ook… MACC voegt met: ‘Vampieren en Demonen. Griezeljaarboek 2022’ weer een nieuwe anthologie toe aan de toch al indrukwekkende reeks van anthologieën. Als je de term ‘Griezeljaarboek’ letterlijk mag nemen, dan zou dat betekenen dat dit de eerste van een machtige nieuwe serie wordt. Moge het, wat mij betreft, tot in lengte van jaren verschijnen. Als het meer dan voldoende vette verhalen in zich op zal nemen, zal het snel meer vlees op de botten krijgen. Overgewicht is hier geen dooddoener. Want dat is eigenlijk het enige bezwaar dat ik zie. Het is nog maar een dunnetje. Maar dat neemt niet weg dat ik van de negen verhalen gesnoept en genoten heb.

-Tais Teng – Bastets zegen vragen voor je eerstgeborene (HO)
Als je een Tais Teng in je inhoud hebt en je met z’n omslag in een warme omhelzing houdt, dan ben je een bevoorrecht boek. Als het eerste verhaal in de anthologie dan ook een symbiose met de omslag is, dan is dat helemaal mooi. Het is vooral een genot te zien dat hij na een oeuvre van 500+ verhalen (Fandata geteld) op zijn naam te hebben, nog steeds en weer kan verrassen. Origineel als altijd!
-Theo Barkel – De Rode Gnoom (HO)
Shadajaël loopt als een rode draad door Theo’s schrijversbestaan heen. ‘De Rode Gnoom’ is zo’n draad waar Shadajaël weer een grote rol, zeg maar hoofdrol, in speelt. Gefascineerd volg ik de ene gruwel na de andere. En Theo is zo’n ontzettend aardige vent. Waar komen al die nachtmerries toch vandaan? Maar wel leuk (nou… leuk???) om te lezen, dat dan weer wel.
-Johan Klein Haneveld – De Wand (HO)
Johan wordt zachtjesaan een held voor me. Hij is absoluut niet bang zich op alle vlakken van de SF, Fantasy en Horror (en dan voor (bijna) alle leeftijdsgroepen) te bewegen. Alleen op het gebied van verhalen van de jeugd heeft hij zich nog niet gewaagd. Gaat dat nog ooit gebeuren? Dat weet Johan natuurlijk alleen zelf. Voor hier en nu, dus over ‘De Wand’, een bloedstollend epos, dat absoluut niet voor kinderen geschikt is.
-Karel Smolders – Doodstalker (HO)
Een sympathieke Belg die eigenlijk in geen enkele anthologie gemist mag worden. Draait inmiddels als een behoorlijk aantal jaren mee. Debuteerde in 1981 al met ‘De kapers van Cape Wrath’, als een Vlaams Filmpje. Schreef jarenlang voor de jeugd, maar legt zich de laatste jaren toe op volwassen SF-verhalen. Ik herinner me een paar afgrijselijke toekomstscenario’s van zijn hand. En… horror lukt ook goed. ‘Doodstalker’ is niet te versmaden.
-Joke Adam – Geometrie (HO)
Spirograaf, ha… ik ben inmiddels oud genoeg om daar nog mee gespeeld te hebben. Grappig, daar niet van, maar het verveelde me snel. Gelukkig kreeg ik snel interesse in de combinatie SF en boeken en werd daardoor wel en uitputtend (valt wel mee hoor) gegrepen. Maar… gegrepen worden door de macht van de spirograaf… dat kan ik me toch wel voorstellen.
-Jaap Boekestein – De Jack Tar Wurgmoorden (FA)
Jaap Boekestein verraste me al eerder en doet het nu alweer met een verhaal, naar mijn bescheiden mening, volkomen buiten zijn comfortzone. Maar… daardoor niet minder interessant. Groenlandse of IJslandse invloeden, geen horror, maar wel hele mooie Fantasy. Dat is het!!!
Martijn Kregting – Het is geen plek waar je heen kunt gaan (HO)
Eerlijk gezegd is het horrorgehalte van dit verhaal nogal laag te noemen. Zeker de conclusie kan ik niet als heel erg eng of griezelig ervaren. Het is maar wat je ervan maakt zeg ik altijd maar.
Johan Klein Haneveld – Splinter (HO)
Een tweede verhaal van Johan Klein Haneveld, waardoor hij op gelijke hoogte komt met Tais Teng. Qua aantal verhalen in deze anthologie dan toch. Origineel verhaal over zombies. Vegan Zombies?
Tais Teng – Sterrenmaden en Duisteralen, een verhaal van Zothique (FA)
Tais Teng is ontegenzeggelijk de beste Fantastieke schrijver in het Nederlandse taalgebied. Daarnaast weet hij het beste uit samenwerkende schrijvers te peuren en kan als geen ander in de huid van bijvoorbeeld Jack Vance, H.P. Lovecraft of Clark Ashton Smith kruipen. Je zou zweren dat er een verloren gegaan verhaal van de grootmeesters hervonden is. Zo ook ‘Sterrenmaden en Duisteralen’… Clark Ashton Smith ten voeten uit!!!

Mooi eerste ‘Griezeljaarboek’ met mooie verhalen, waarvan ik de verhalen van Tais Teng en Jaap Boekestein toch wel als de beste aanwijs. Mijn wens voor ‘Griezeljaarboek 2’… VEEL, HEEL VEEL meer mooie, ijselijke en gruwzame verhalen. Dus begin ze maar alvast te schrijven, zou ik zeggen, zodat we volgend jaar een moddervette ‘Vampieren en Demonen’ in de hand, waarbij de polsen ondersteuning behoeven, kunnen houden. Nog meer slapeloze nachten, dat wil ik!!!

Jos Lexmond

HSF 278, Jaargang 53, 2022/2. Verhalen
NCSF – Nederlands Contactcentrum voor Sciencefiction (Augustus 2022)
50 pagina’s (jaarabonnement (4 nummers) € 30,00)
Samenstelling: NCSF
Omslag: Alice Jouanno
Illustraties: Pixabay
Verkrijgbaar op: penningmeester@ncsf.nl

Het is altijd weer een fijn moment als er een verhaleneditie van HSF door de brievenbus geschoven wordt. Ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik de andere twee edities per jaar zou preferen. Niet dat de artikelen, of essays zoals ze tegenwoordig heten, niet interessant kunnen zijn, maar toch… . De verhalen komen wat mij betreft toch op nummer één. Dit keer zeven stuks én geen ervan in het Engels. Is er naar me geluisterd, of is het gewoon toeval. We zullen het nooit weten, denk ik. Maar goed, zeven verhalen dus. Nu al leuk!!!

John van Duin, secretaris van het NCSF, opent met het zomervoorwoord. En nee, John… ik lees geen vijfhonderd boeken in de week, al zou ik dat wel willen. Sterker nog, ik lees slechts twee uur per dag, van ± 00.00 uur tot ± 02.00uur. De rest van de beschikbare tijd verdeel ik, buiten eten en slapen om, over Fandata, de inmiddels bekende lijstjes (waarmee ik nu, door allerlei onvoorzienbare en ellendige zaken, waar ik nu verder niet op in zal gaan, belachelijk laat ben) en recensies schrijven. In de beschikbare leestijd lees ik graag één verhaal uit een nieuwe bundel, anthologie of tijdschrift, waarna ik dan weer doorga met het boek waarin ik op dat moment bezig ben. Zo ben je toch afwisselend bezig en maak je meters. Dus ik denk dat ik ongeveer honderdvijftig boeken, bundels, anthologieën en tijdschriften per jaar doe. Soms wat meer en soms wat minder, wat uiteraard ook met het aantal pagina’s per entiteit te maken heeft. Maar… genoeg over het voorwoord. Er is meer te doen, dus over naar de echte actie!!!

-Saskia Appel – Freaks! (HO)
Freaks… daar heb je alleen maar last van. Zeker als ze zich voordoen als een hechte geloofscommune. Leuk verhaal al zou het een ietsie, pietsie spannender mogen zijn.
-Johan Klein Haneveld – Bedrijfsovername (SF)
Verhaal met een, zelfs voor mij, verrassend en onvoorzien einde. Een kleine makke, zeldzaam voor Johan (dat mag gezegd), de fossiele energieschaarste… die moet tegen die tijd allang opgelost zijn. Waterstof? Whatever splitsing? Zonnecollectorring om de zon etc. etc., toch?
-Wouter van Gorp – Astaro Civil (SF)
Van Wouter wist ik al dat hij kon schrijven. Een tijdje terug ‘Schemerwoorden’ van hem gerecenseerd en ‘Zomerwoorden’ is al gelezen en ligt klaar om er een recensie van te schrijven. ‘Astaro Civil’ is een nieuw verhaal en waanzinnig mooi. Eerst kan je nog wel wat grijnzen en grinniken, maar dat is vrij snel over. Het wordt serieuzer en serieuzer. Krampachtige pogingen van een AI om…
-Tusscher, Kim ten – De nacht dat Muireal stierf (FA)
Op zich is het al een nieuw fenomeen dat Kim ten Tusscher een verhaal publiceert. Volgens Fandata is dit pas de tweede keer. En wat voor een verhaal meteen. Zo mogen er meer doorkomen wat mij betreft!!!
-Mike Jansen – Geloofsverzaker (HO)
Fantastische Horror of griezelige Fantasy? Het kan zomaar beiden. Toch er maar voor gekozen om het in het genrevakje Horror onder te brengen, want God is liefde… niet? Mike Jansen op zijn best.
-Alexander Verbeek – Twee koningen (Geen)
Mooi en beklijvend verhaal over vriendschap en liefde en hoe de buitenwereld tegen dit alles aankijkt en de geschiedenis zich herhaalt. Helaas, naar mijn eigen mening, geen fantastische elementen in dit verhaal aangetroffen, dus… geen fantastiek.
-Frank Roger – De man die de tijd weer vlot trok (SF)
Frank Roger… een man die me altijd weer weet te verassen met zijn verhalen. Meestal kort, maar oh zo verrassend. Zoals deze ook weer. Tijd! Tijd is altijd weer een factor om rekening meer te houden, ook…

Ik ben weer leuk een tijdje van de straat en het kattenkwaad gehouden met deze verhalenversie. Misschien mag ik het alleen maar denken en niet zeggen, maar ik zeg het toch! Ik hoop dat HSF 279 gewoon weer net zo vol verhalen zit als deze. En dan 280, 281 enzovoort. Een artikel of essay tussendoor helemaal niet erg, maar vooral gewoon verhalen. Doen!!!

Jos Lexmond

Cytonic – Brandon Sanderson (YSF)
Skyward, deel 3
Iceberg Books, Amsterdam (2022)
Oorspr.: Cytonic (Delacorte Press, New York City, New York (2021))
407 pagina’s, € 24,99
Vertaling: Marike Groot & Sander Brink
Omslag: Charlie Bowater/Michael van Zijl
Kaarten en illustraties: Ben McSweenney/Dragonsteel Entertainment LLC

“Iceberg Books bestaat dus nog steeds. Dat vind ik geweldig, maar eerlijk sta ik daar toch van te kijken”. Dit schreef ik in de recensie van ‘Sterrenlicht’, het tweede deel van de Skyward serie, bijna een jaar geleden, in november 2021. Ik moet eerlijk zeggen dat ik daar nog steeds van sta te kijken. Want… Iceberg Books is alive and kicking en heeft al weer een tweetal mooie titels klaar staan voor het najaar. Roderick Leeuwenhart, toch niet een van de minste van onze SF schrijvers, staat met ‘Sterrenlichaam’ (past wel een beetje in de Skyward reeks, qua titel) gepland in oktober, samen met de grote onbekende M.X. Dyer met ‘Het verdwenen woud’, een Young Adult Fantasy, maar naar mijn bescheiden (Fandata) mening Young Adult SF. Dat noem ik toch meer dan levend en dat wens ik Iceberg Books dan ook meer dan toe. Een lang en interessant leven in de Fantastiek!!! Dan hebben wij dat ook natuurlijk!!!

Over naar ‘Cytonic’. Als je al dacht een heleboel actie en avontuur te hebben kunnen lezen in ‘Sterrenvlucht’ en ‘Sterrenzicht’, dan kan ik je met een gerust hart vertellen dat je nog helemaal niets gezien hebt. In ‘Cytonic’ wordt je compleet van de sokken geblazen met actie en avontuur. Het is Space Opera van het zuiverste water en het enige wat je er aan kunt doen is je er in onder dompelen en snuivend en proestend weer boven komen als je de laatste pagina verslonden hebt. Je kunt natuurlijk zeggen: ‘Ach… Young Adult, dat lees ik niet. Ik heb geen zin in jeugdlectuur. Ik ben een volwassene.” Wel… ik kan je dan makkelijk uit de droom helpen. Het lezen van ‘Cytonic’ maakt je weer jong genoeg om ervan te genieten. Zelf ben ik inmiddels achtenzestig en voelde me weer achttien. Dat moet ook wel, want anders zou het lezen niet vol te houden zijn. Dus… zet je schroom aan de kant, zou ik zeggen!!!

Ik moet wel zeggen dat het lezen van ‘Cytonic’ zonder eerst ‘Sterrenvlucht’ en ‘Sterrenzicht’ gelezen te hebben, vrijwel onmogelijk is. Zelfs met het lezen van beide eerdere delen van de Skyward reeks, is ‘Cytonic’ behoorlijk ingewikkeld en moet je het boek welhaast in één keer uitlezen om alles bij te kunnen houden. Ik mag wel zeggen dat ik het in een behoorlijk moeilijke periode van mijn leven gelezen heb en daardoor was het een stuk lastiger. Maar… dat neemt niet weg, dat het een achtbaanrit was, dat ik niet graag gemist had. Een aanrader dus, maar zoals gezegd… begin niet met ‘Cytonic’ zonder beide eerdere delen gelezen te hebben.

Het vierde boek in de reeks ‘Defiant’ staat in het Engelse taalgebied gepland voor 2023, maar wanneer gepland in 2023 staat er niet bij. Dat kan net zo goed in januari als december zijn. Volgens Sanderson zelf (info van Iceberg Books) komt het pas in 2024. Hoe het ook zij… daar moeten we dus nog even op wachten. Misschien kunnen we ons in de tussentijd dan vermaken met ‘Defending Elysium’. Dat is een novelle dat zicht afspeelt in het Skyward universum en is eind vorig jaar al verschenen. Geen idee of daarvan een vertaling in de pen zit, maar waarom niet, toch?

Volgens insiders gaat er nog een vertaling komen van een drietal e-novelles, die Sanderson samen met Janci Patterson schreef en gebundeld verscheen als: ‘Skyward Flight’ en het een en ander verduidelijken. ‘Sunreach’ gaat over Spensa’s vriendin FM, ‘ReDawn’, speelt zich af tussen ‘Sterrenzicht’ en ‘Cytonic’ en ‘Evershore’ is een novelle die zich na ‘Cytonic’ afspeelt. Volgens Iceberg Books komt die in 2023 in vertaling. Het is dus even geduld hebben.

Jos Lexmond

Fantastische Vertellingen 63

Stichting Fantastische Vertellingen, Nieuw-Vennep (September 2022)

131 pagina’s; prijs € 7,95 (jaarabonnement (4 nummers + Tjonge) € 29,95)

Samenstelling: Remco Meisner

Omslag: Ingrid Heit/Fred Hemmes

Verkrijgbaar op: https://shop.pr1ma.nl/

-Remco Meisner – Meyvistisch Melodrama (SF) Illustratie: Peter Erhardt

Eindelijk is het gebeurd! Je kon het nummers Fantastische Vertellingen geleden al aan zien komen. Het verhaal is door de grenzen van het voorwoord heen gebroken. Dus gaat deze medewerker (van het eerste uur) van FANDATA.NL dit verhaal persoonlijk toevoegen, zodat, als het verhaal allang door de vergetelheid is opgeslokt, de gegevens ervan tot in alle eeuwigheid blijven bestaan! Je kunt het dan wel niet meer lezen, maar wel weten dat het ooit in Fantastische Vertellingen 63 uit 2022 heeft gestaan.

-Charles van Wettum – Geheugenmanagement (FA) Illustratie: Rien van Osch

Charles van Wettum is een betrekkelijke nieuweling als het om schrijven van verhalen aankomt. Buiten dit verhaal kent Fandata er nog maar drie van zijn naam. Aan zijn schrijfsels is die nieuwigheid overigens niet te merken. Alsof hij het al jaren doet. Net als hij (als ik zo vrij mag zijn) ben ik op een leeftijd dat het onderwerp van het verhaal behoorlijk dichtbij komt. Maar eens zien wat de mogelijkheden zijn tegen de tijd dat het mijn tijd is, maar dit lijkt me wel iets!!!

–Onder de indruk (wat vinden jullie ervan?)

Mooie en interessante recensies van Johan Klein Haneveld, Marco Knauff en Max Moragie. ‘De wereld van Aisling en Aidan’ van Mark Groenen heb ik even overgeslagen, want die ben ik zelf aan het lezen op het moment en ik wil geen kruisbestuiving. Johans recensie van Speculatief Magazine heeft zo’n beetje dezelfde strekking als de mijne. Hij is enthousiast (net als ik) over deze hernieuwde kennismaking met buitenlands vertaalde Fantastieke verhalen. Iets wat we veel te weinig hebben vandaag de dag. Net als ik waagt hij zich liever niet aan het recenseren van Fantastische poëzie. Grappig!

-Uien – Robert Smets (geen) Illustraties: Gert-Jan van den Bemd

Robert Smets kan men best beschouwen als een mecenas van de hedendaags Fantastiek, maar toch heb ik moeite met dit verhaal, want ondanks de vermeende gesprekken met een ui en Boeddha heb ik er toch moeite mee om dit verhaal als Fantastiek te beschouwen. Derhalve zal ik het dus niet opnemen als zodanig. Mochten er mensen zijn die het daar niet meer eens zijn en een andere mening zijn toegedaan… dan hoor ik dat graag!!!

In de uitslag van de fantastische namen puzzel staat Hanevel in plaats van Haneveld als een van de oplossingen. Dat zal en kan niet de bedoeling zijn.

-Johan Klein Haneveld – Veilig de deur uit (geen)

Grappig verhaal in de VUIJETON! reeks. Covid gerelateerd, maar met een geheel andere strekking. Mijns inziens geen fantastiek.

-Charles van Wettum – Het beste ruimtepak e v e r (SF) Illustratie: Fred Hemmes

Elk voordeel heb z’n nadeel. Leuk, maar enigszins voorspelbaar verhaal.

-Oxana Langbeen – Oxana’s oxymoron: Luigi Primadello (SF) Illustratie: Marcel Ozymantra

Alweer een vermakelijk Lieve Lita verhaal. Als toekomstige hoofdpersonen het je lastig maken.

-Dolf Wagenaar – Het laatste oordeel (HO) Illustratie: Peter Erhardt

De Ghost Ride, een belevenis in slechts zes pagina’s. Maar wat een belevenis. Krampachtig na hikkend blijf je achter!

DAN!!! Oxana Langbeen – De essay: Fantastische data van fantastische fans

Mag ik daar iets over zeggen als een van de grondleggers van Fandata? Natuurlijk mag dat, het is tenslotte mijn eigen recensie! Dus… wil ik Oxana Langbeen en Remco Meisner hartelijk danken voor het wrochten van het essay en het plaatsen daarvan in het onvolprezen Fantastische Vertellingen. Oxana zou ik graag eens van persoon tot persoon ontmoeten en een kus op haar voorhoofd planten, Edoch onmogelijk omdat Oxana een fictief persoon is. Remco daarentegen, zou een stevige handdruk tegemoet kunnen zien. Een kus op het voorhoofd… Het is treffend hoe beiden de geschiedenis van Fandata uit hebben kunnen tekenen, waarbij een gezellige dosis humor niet geschuwd werd. Schitterend!!! Ontzettend blij mee. Dat geeft de burger moed om nog jaren, indien niet gestoord door Hein (de magere) of de heer Alzheimer, door te gaan. In een verre toekomst kunnen dan misschien nieuwe en jongeren van geest het stokje overnemen en doorgaan waar wij de pijp aan Maarten hebben gegeven. Die nieuwe medewerkers zijn van harte welkom!!!

-Marco Knauff – De gouden jaren (SF) Illustraties: Bauke Muntz

Een uitermate prettig lezend verhaal. Maar… het verscheen al eerder in De Tijdlijn 41 in 2001. Misschien wel aangepast voor deze publicatie. Wie zal het zeggen. Maar toch een prettig lezend verhaal. Geen idee of ik het eerder las. Ik ben een tijdje geabonneerd geweest op De Tijdlijn van Peter Motte, maar weet niet meer of deze nummer 41 deel uitmaakte van het abonnement.

–Max Moragie – Essay: Over Guy Vaes

Mooi artikel, of alweer: essay, over Guy Vaes en Alain Fournier. Beiden een soort van eendagsvliegen in de Fantastiek. Inderdaad… personen, net als zovele, om niet te vergeten.

-Johan Klein Haneveld – Botanische tuin (SF) Illustratie: Johan Klein Haneveld

Als je me nu, onverhoeds, zou vragen of ik de korte verhalen of boeken van Johan beter vind, zou ik, na een korte aarzeling (en op dit moment), denk ik voor de verhalen kiezen. Waarom? Ik zou het bij Jehosaphat niet weten. Misschien geeft het zojuist gelezen ‘Botanische tuin’ wel de doorslag. De ideeënrijkdom die Johan etaleert en het tempo waarmee hij zijn verhalen verteld zijn fenomenaal. De ‘Biologische tuin’, is daar zeker een voorbeeld van. Mooi verteld en met nog een mooiere en verassende plot.

-Mike Jansen – Kolom: Geschiedenis. Illustraties: Gert-Jan van den Bemd

Het artikel dat al een vaste waarde aan het worden is in Fantastische Vertellingen. Wederwaardigheden van en over Mike Jansen, die zich verdiept in onderwerpen die hem bezig houden. Dit keer geschiedenis en wat geschiedenis kan betekenen voor de toekomst. Heel interessant en vooral leuk om zelf verder over na te denken.

En dat was alweer een goed gevulde Fantastische Vertellingen en zitten de meesten onder ons, nog amechtig nahijgend, alweer te wachten op de volgende. Zouden we zelf ook eens een bijdrage kunnen leveren? Of toch maar niet! Ach… waarom ook niet? Eens kijken…

Maar nu uiteraard eerst, én komen weekend al: Fantasticon III. Een eendaagse Con, gratis entree, iets dat heel belangrijk is voor Nederlanders, opening om 10.00 uur en een leuk programma. Laat je niet weerhouden!!! Veel plezier alvast!!!

 

Jos Lexmond

*Schemerwoorden – Wouter van Gorp (DIV)

Nimisa Publishing House, Rijswijk (2edr.2018)

322 pagina’s; prijs 17,95

Omslag: Vince Trommel

Bij wijze van spreken had ik nét de bestelling van ‘Zomerwoorden’ van Wouter van Gorp afgerond, of ik kreeg het verzoek van Wouter zelf via Facebook, of ik die bundel wilde recenseren. Nou… dat wilde ik dus wel, want het was niet voor niets de reden dat ik ‘Zomerwoorden’ aan had willen schaffen. Uiteraard maakte ik van de gelegenheid ge(mis)bruik met het brutale en absolute impertinente verzoek, mij zijn eerdere pennenvrucht ‘Schemerwoorden’ ook maar toe te sturen dan. Ik zou die uiteraard ook wel willen recenseren. Tot mijn grote vreugde slaagde mijn snode plannetje. Wouter zegde toe de bundel op te sturen. Een rondedansje mijnerzijds was het resultaat, dat begrijpt u. Nu was het een kwestie van afwachten welk boek me als eerste zou bereiken. ‘Schemerwoorden’ won met enkele dagen voorsprong en aldus begon ik daarin. Misschien was dat ook wel beter, want zo kon je natuurlijk wel de ontwikkeling van de schrijver beter volgen en beoordelen.

Natuurlijk had ik al eerder met de verhalen van Wouter van Gorp kennisgemaakt en wel in diverse versies van EdgeZero en bijvoorbeeld anthologieën van Godijn Publishing. En… hij was me daar al behoorlijk opgevallen. Nu was mijn kans die eerdere kennismaking uitgebreid verder te verdiepen. En dat gebeurde!

Het voorwoord was meteen al raak. Leuk geschreven, Wouter! Wederwaardigheden in een Fantastiek land met en door een Fantasieke schrijver, verplichte kost zou ik zo zeggen. Nu dan het eerste verhaal… spannend!!!

 -Lotsbeschikking (FA)

Hoe bestem je je lot? Met een lot? Of… iemand anders lot? Leuk verhaal om in de vrije uurtjes eens uitgebreid over na te denken.

–Historie van een helm (FA)

Origineel verhaal over een helm, gewrocht met de magische krachten van de twaalf grootste magiërs die, al was het tegen hun wil, ieder een stukje van Kunst in het pantser gestoken hebben. Het is het verhaal van de helm en zijn reis door de toekomende eeuwen heen. Mét een behoorlijke vleug humor!!!

–De onfortuinlijke filosoof – Proloog (?)

Er komt nog meer ‘De onfortuinlijke filosoof’, dus stel ik mijn oordeel over deze proloog nog even uit. Ik zou de reeks natuurlijk nu als een geheel kunnen lezen, maar ik geef er de voorkeur aan een boek lineair te verhapstukken, dus even geduld, aub. Maar nog wel even dit: Intrigerend begin, dat wel!

-Kerstsingulariteit (SF)

Als kerst in je systeem gaat zitten. Dolle pret!!!

–De onfortuinlijke filosoof – De epicurist (?)

Nog steeds vermakelijk, maar of het fantastiek is… tot nu toe niet.

-Acquisitie, maar dan anders (SF)

Begint als een dystopie, maar wordt al na een paar pagina’s groter dan dat. Ik ga er hier verder niets over zeggen, dan dat het een sterk SF-verhaal is. Dit verhaal alleen maakt de aanschaf van ‘Schemerwoorden’ al meer dan waard.

–De onfortuinlijke filosoof – De stoïcijn (?)

Zoals in voorgaande delen, bijzonder vermakelijke Romeinse klucht, of misschien wel tragedie. Maar, zoals immer, nog steeds geen fantastiek.

-Eenzaam in de Ether (SF)

Het eenzame beroep van een deejay, moederziel alleen in een station in de ruimte, plaatjes draaiend. Hoeveel erger kan het worden? Wel…

-De Vreemde Marinier (FA)

Een verhaal? Een verslag? Who cares! Het is fascinerend leesvoer. Prachtig verteld en volkomen geloofwaardig

-Jongen van Elf (FA)

Als je in de voorselectie van de Harland Awards zit, hoop je altijd dat dit soort verhalen jou treft. Dit jaar voor de derde keer. De hoop blijft!!! Dit verhaal werd tweede in 2017. Ik weet niet wat de eerste plaats was, maar wat mij betreft, had het een plaats hoger mogen eindigen. En… nu ik toch een platform heb…. kan ik meteen maar weer ventileren dat het me al jaren steekt dat er geen publicatie van de beste Harland verhalen is. Een groot gemis voor de oudste vaderlandse verhalenwedstrijd én voor de lezer!!!

-De Con-artiest (HO)

Hierbij geldt hetzelfde als het voorgaande verhaal. Origineel en meer dan leuk. Ook de Trek Sagae verhalen worden niet gepubliceerd. Als je mazzel hebt, verschijnen ze nog in EdgeZero. (Als ik eenmaal een platform hebt…)

-Moegestreden Strand (FA)

Een serieus verhaal. Voor mij behorend bij de besten van deze bundel. Het is pompen of verzuipen voor de herlevenden van vele oorlogen.

-Het Goud van Cruwaldo (FA)

Alweer een hilarisch verhaal, waarin goud niet alles is wat er blinkt.

–De onfortuinlijke filosoof – De platonist (geen)

Ook al leuk. Misschien was het beter geweest als alle verhalen van Quintus en Bubo achter elkaar, dan wel in één te plaatsen, maar… misschien ook niet. Geen Fantastiek so far.

-De Beste Bedoelingen (HO)

Een demon en een engel. Niet de beste van de denkbare combinaties. Prachtig en boeiend verhaal waar ik nog wel even over nagedacht heb. Hiermee schaart Wouter van Gorp zich bij de groten, als hij dat al niet had gedaan. Het behaalde de 5^e plaats in de Harland Awards van 2017.

–De onfortuinlijke filosoof – De cynicus (geen)

En als afsluiting mijns inziens meteen het leukste verhaal van de reeks. Nog steeds geen Fantastiek, maar wel zeker de moeite meer dan waard!

Al met al een zeer geslaagde bundel en uiterst genietbaar. Zoals gezegd… ik wist al van Wouter van Gorp en kon hem al zeker meer dan waarderen. De bundel heeft die waardering alleen maar doen toenemen. Het maakt zeker benieuwd en nieuwsgierig naar ‘Zomerwoorden’. De recensie daarvan volgt binnen afzienbare tijd!!!

Jos Lexmond

De Godenjager – Wim Leybaert (HO)
Eigen Beheer (2022)
561 pagina’s; prijs 20,00
Omslag: Onbekend
Verkrijgbaar via: https://www.uitgeverijhetpunt.be/product/de-godenjager/

Pseudowetenschapper Karl von Knochenburg-Gotha is de grondlegger van de theonatologie. Dit is de leer van de geboorte der goden. Die is namelijk terug te voeren tot het geloof dat de mensen eraan hechten, want als dat geloof verdwijnt, sterven die goden een langzame dood. Heel zijn leven reisde de godenjager de ganse wereld af, en onderzocht restanten en relicten van goden en demonen, waarbij hij soms geconfronteerd werd met de meest gruwelijke entiteiten uit diverse mythologieën. Zelfs de geboortestad van de auteur, Dendermonde, ontsnapte niet aan die zoektocht. Von Knochenburg-Gotha structureerde zijn ervaringen, ging ten rade bij o.a. Raymond-Marie De Kremer, alias Jean Ray of John Flanders, en toont zo aan dat goden en duivels werkelijk bestaan hebben. De auteur, die ik eerder hier al interviewde, balanceert in deze biografie op de grens tussen geschiedenis, mythologie, wetenschap, dialectologie en fantastiek. Maar hij citeert veelvuldig diverse bronnen, en gaat o.a. ten rade bij H. P. Lovecraft, Hubert Lampo, Jean Ray, Arthur Machen, August Derleth, Neil Gaiman en zo vele anderen. Zelf plaatst hij dit boek in een nieuw genre, dat hij “horrumor” noemt. M.a.w. bij sommige teksten en citaten is die (plaatselijke) humor nooit ver weg. Aan dit boek was in de voorbij maand juni tevens een tentoonstelling gekoppeld, en zelfs een playlist op Spotify. Leybaert verwittigt de lezer dat dit bizarre lectuur is, maar ik zou het boek zeker willen aanbevelen aan wie houdt van Lovecraft’s Cthulhu mythologie (waarin de buitenaardse goden verbannen zitten in een andere dimensie, maar op een dag zullen terugkeren). Hij somt in het nawoord tevens een ganse reeks auteurs op die hem beïnvloed hebben, en die lijst toont zijn voorliefde voor ons genre, de fantastiek aan. En wijlen mijn vriend Eddy C. Bertin behoort daar ook toe. Een boek dat ik dan ook kan aanraden aan wie niet wars is van pseudowetenschappelijke theorieën, en de aanwezige horror met een tikkeltje humor kan appreciëren.

Patrick Van de Wiele

Verboden Kleuren – Margriet Du Maine (JFA)
De Vier Windstreken, Rijswijk (2022)
349 pagina’s; prijs 16,99
Illustraties: Jade van der Zalm (Omslag)/John Rabou (kaart schutbladen)

Eigenlijk ben ik altijd op zoek naar nieuw verschenen, of nieuw te verschijnen Fantastiek. Zelfs als ik er niet naar op zoek ben. Driemaandelijks (maar daar zit geen echt vaste regelmaat in) plaats ik (of liever laat ik ze plaatsen) mijn bevindingen op de site van het NCSF (zie: https://www.ncsf.nl/recent-verschenen-en-verwachte-boeken/). Laatst liep ik tegen ‘Verboden Kleuren’ van Margriet Du Maine aan. Ik denk dat ik in al die jaren dat ik al rond speur een soortement van zesde zintuig ontwikkeld heb, want al zie je het er niet meteen aan af (okay, de kinderen hebben verschillende kleuren haar, maar dat zie je wel meer tegenwoordig), toch ben ik op zoek gegaan naar meer gegevens. En… bingo. De volgende tekst kwam tevoorschijn:

“De Udense Margriet Du Maine heeft een jeugdboek (12+) geschreven. Het boek getiteld ‘Verboden Kleuren’ verscheen deze maand bij uitgeverij De Vier Windstreken. Margriet is leerkracht in Oss en schrijft al jaren Fantasy boeken. Ze viel twee keer in de prijzen bij de Harland Awards Verhalenwedstijd met haar korte verhalen, terwijl ze ondertussen bleef werken aan haar debuutroman.”

Deze tekst vond ik op een onlineversie van het Udens Dagblad, waar Margriet zelf breed lachend (en met rode wangen) prijkt met een exemplaar van haar boek. Mooi!!! Harland Awards. Ha… daar moest ik meer van weten. Met dank aan Mike Jansen’s Meznir (uitslagen – site Mike Jansen (meznir.info), de site waar hij buiten zijn eigen besognes ook de uitslagen van Genre schrijfwedstrijden bijhoudt, had meer informatie over Margriet Du Maine. Ze behaalde de 9de plaats in de Harland Awards 2021 met ‘Zoete Wraak’, de 5de plaats in de Harland Awards 2020, met ‘Maan en oceaan’, de 28ste plaats in de Harland Awards 2018 met ‘Vuurzee’ en de 3de plaats in de Harland Awards 2015 met ‘De jongen met de gouden ogen’. Voorwaar reden genoeg om een recensie-exemplaar aan te vragen, welke ik ook prompt ontving.

Ik zeg niets te veel als ik zeg dat het een prima verhaal is. Een verhaal van een schrijfster, die hoge ogen gooide in de Harland Awards, waardig. Het is een verhaal met een idee zoals al vaker in Fantasykringen voorkomt en waar de bron wellicht in ‘De ban van de ring’ van J.R.R. Tolkien, of misschien nog wel ouder, zoals de Heilige Graal verhalen, ligt. ‘Verboden Kleuren’ is een verhaal over een queeste, een zoektocht, zo je wilt, naar gerechtigheid en naar erkenning van een volk dat onderdrukt, verdrukt en achtergesteld wordt. Het volk heet de Colorieten. Kind, een klein kind en lid van dat volk, met donkerblauwe haren en felblauwe ogen, wordt al sinds ze baby was verborgen gehouden in een weeshuis. Ze is inmiddels de oudste van alle kinderen in het weeshuis en Kind en het personeel zijn elkaar meer dan zat. Een vrouw die op bezoekt komt en haar laat ontdekken dat ze het weer kan beïnvloeden, neemt haar in huis en noemt haar Regen. Als hun huis wordt geplunderd, zint Regen op wraak en besluit ze de wereld in te trekken. In de bossen, waar hij zich schuilhoudt met een panter als gezelschap, ontmoet Regen de zwijgzame Wilg. Hij heeft groene haren en ogen, maar weet nog niet welke kracht hij heeft. Samen ontmoeten ze Bloesem, een jong meisje dat erachter wil komen waarom de soldaten haar broertje hebben meegenomen. Een baby, al heeft hij oranje ogen en knalrode haren, kan toch niet gevaarlijk zijn. Dan begint hun queeste.

Zoals gezegd… een prima verhaal, waar ik me prima in kon vinden. Het tikte sociale thema’s aan zoals racisme en had aldus een prima lading, plus ook nog de nodige spanning. Ik wil graag nog meer van Margriet zien. Keert ze nog eens terug naar de Colorieten? Of wordt het iets totaal nieuws. We gaan het afwachten. Misschien heeft ze wel weer een bijdrage voor de Harland Awards 2022, én misschien mag ik die dan wel lezen, als zijnde een voorselecteur…

Als laatste toch nog een opmerking over de publicatie van de beste verhalen van de Harland Awards. En niet allen de Harland Awards, maar ook andere, zoals de Waterloper. Sorry… misschien begin ik een ouwe zeur te worden, maar dat neem ik maar voor lief. Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik wil toch graag een lans breken voor de fysieke publicatie van de eerste 10, 15, 20 of 25 (liefst 25) verhalen van die wedstrijd. Dat gebeurt nu niet en wie weet wat wij, als lezers, allemaal voor moois missen. Zoals bijvoorbeeld de derde plaats in 2015: ‘De jongen met de gouden ogen’ van Margriet Du Maine. Dat is nu voor altijd in de vergetelheid is geraakt, én het maakt nog wel deel uit van ‘Verboden Kleuren’. Doodzonde!!! Dat vind ik!!!

Jos Lexmond