Marcel Ozymantra – Schrödingers planeet. Verhalen (DIV)
Quasis Uitgevers (2024) Literaire SF
254 pagina’s; prijs 22,50
Omslag: Marcel Ozymantra
Het is een genot om Marcel’s debuut eindelijk eens in druk te zien! Nee… in handen te hebben is nog een groter genot. Helaas door tijdgebrek en een waarlijk, vrijwel onmenselijke, toevloed aan bundels, anthologieën en tijdschriften gevuld met verhalen, was het schier onmogelijk om Schrödingers planeet eerder te lezen, dan wel te bespreken. Maar eindelijk, eindelijk is het zo ver. Het is gelezen! Er is gewikt en gewogen én er is een oordeel geveld. En dat oordeel ga ik in de komende bespreking onthullen, dan wel vellen. Maar eigenlijk heb ik dat al een beetje gedaan. Lees het vierde, dan wel het tweeëntwintigste woord dezes en je weet het al. Maar goed, laten we de inhoud van Schrödingers planeet eens doornemen en elk verhaal op zijn merites beoordelen. Nog een ding (dit heb ik later toegevoegd)! Het is wel zo dat deze bundel kalm aan genuttigd dient te worden. Er is soms tijd nodig om het gebodene te verwerken en in te laten zinken.
Dit gezegd hebbende:
– Boven het maaiveld (SF)
Wat een briljante opening van deze bundel is! Een verre toekomst waarin machtsverschuivingen plaats hebben gevonden. Overstromingen… ons Nederland is verworden tot een paar moderne eilandjes. Bij tijden is dit verhaal hilarisch, als je bijvoorbeeld een van de verbasteringen terug vertaalt naar Hazes en beseft wat Wilders dagelijks om zijn nek heeft (hij smaakt overigens naar kip). Lezen, ontdekken én… huiveren. Het verscheen eerder in Ganymedes 17.
– Man van stof (SF)
Situatie. Vrouw zit met een krant in een café. Aan de andere kant van de krantentafel zit een man met zwevend stof om hem heen. Een man die de weg naar huis kwijt is en steeds stoffiger wordt. Intrigerend verhaal over onmacht, desinteresse en medemensen. O ja… en stof natuurlijk!
– Trilling van water (SF)
Verhalend van een origineel rijke toekomst in prachtige details en ontmoetingen met Keplerse toeristen en boodschappen, die ondergesneeuwd worden door gebeurtenissen. Ontzettend mooi verhaal met een zeer groot potentieel aan schier oneindige mogelijkheden! Verscheen eerder in 2010 in Wonderwaan onder het pseudoniem Ruben Ovaal en (zie ik nu pas) in mijn eigen Vance bundel Wereldbedenkers dat in 2017 bij Spatterlight verscheen.
– Het zesvingerprobleem (SF)
Deze bundel wordt mooier en mooier! Alweer een schitterend en origineel verhaal over een AI hunter in een vreemd en ondoorzichtig Europa, waar ik nog wel meer van wil weten én lezen. Verteld alsof de lezer een toehoorder is. Schitterend!!! Eerder verschenen in Ganymedes 23.
– De zonnekoning (SF)
And now… for something completely different. Maar net zo mooi als voorgaand en als navolgend… dat laatste zullen we natuurlijk af moeten wachten. Een prinses wordt direct na haar huwelijk omgevormd tot een ster om een barbaars volk te verslaan. Kan ze daarna nog liefde ontvangen en, zeer gewenst, zwanger worden?
– Het spook van Lenka (SF)
Als navolgend verhaal is het machtig mooi! Het verhaalt over een ontmoeting van een lokaal wezen als een Walsum en een ontdekkingsreiziger. Door experimenteren, vooral van Lenka, komt het tocht tot een wederzijds begrip en waardering. Mooi en gevoelvol verteld. Eerder verschenen in Ganymedes 20.
– Nik de Furie (geen)
‘Nik de furie’ is in mijn optiek geen fantastiek! Maar… het heeft toch iets aansprekends, waardoor ik me teruggeroepen voel naar mijn jeugd, waar ik de hele boel aan elkaar fantaseerde. Mooi dat zoiets kan gebeuren door het lezen van een verhaal! Dank, Marcel!!!
– Met de manivrissen (FA)
Fascinerend, maar moeilijk leesbaar verhaal. Het begin is als een van mijn eigen eerste verhalen, die ik naar HSF (Toen nog Holland SF) stuurde. Het stond vol met ingewikkelde begrippen en namen zonder weerga of betekenis. Prompt kreeg ik antwoord van Annemarie van Ewyck dat ik moest schrijven volgens het KISS (Keep It Simple, Sucker!) principe. Dat zou mijn verhalen veel leesbaarder maken. De eerste pagina’s van dit verhaal stonden ook vol met vreemde woorden en begrippen. Maar… het doel hiervan wordt hier duidelijker als je gewoon stug doorleest!!! Het verscheen eerder in: Fantastische Vertellingen 52 uit 2019.
– Dame van de dood (FA)
Vreemd, maar… mooi verhaal, waarin het leven en de dood naast elkaar bestaan. Mikkie is dood, maar komt weer tot leven op de Mexicaanse dag van de dood. Ze vloeit van haar getatoeëerde afbeelding op de schouder van Joost.
– De open deur (FA)
Een niet onaardig verhaal met wat klimaat gerelateerde en fictionele trekjes. Leuk gedaan!
– Gilamonster (SF)
Waanzinnig verhaal waarin Oetie de ware liefde vindt en uiteindelijk voor immer met zijn geliefde gedigitaliseerd wordt. Daar is wel een wereldwijde ramp voor nodig, maar dat is ook wel iets, niet? Toekomst… als het zó wordt… dan doe ik niet meer mee!
– Van nul tot niets (SF)
Absurdistisch verhaal. Maar op de een of andere manier is het prettig leesbaar. En groep mensen (vreemde figuren) gaat op pad samen met een zwart gat. Ik kreeg er niet echt een vinger(s) achter!
– De Aureliaanse banden (SF)
Mooi verhaal van misleiding, verraad, paard van Troje en slavernij… hoe aan de slavernij te ontkomen. Het is nogal definitief! Verscheen eerder in Ganymedes 21.
– Schrödingers planeet (SF)
Ofschoon ik toch een geoefend SF lezen ben, die mag terugkijken op een leven gevuld met zoveel Fantastiek dat ik de tel ben kwijtgeraakt, qua aantal boeken en verhalen. En ondanks dat ik dit verhaal met welhaast oneindige fascinatie en vrijwel ademloos heb tot me genomen, moet ik (met verdriet) toegeven eindelijk mijn Waterloo gevonden te hebben. Want hoe fantasievol ook, dat is zeker iets dat toegegeven moet worden, is het mij te literair (?), vrees ik. Ook toegegeven… ik snap er niets van (zucht!). Nou… niets. Een beetje hier, een beetje daar, en dat is het. Jammer!!!
En zo is er een einde aan deze gevarieerde bundel, waarvan ik (ja, ook van het laatste verhaal) zeker genoten heb. Marcel Ozymantra is een pracht van een kunstenaar die op vele vlakken excelleert en daarom schrijft hij niet overdreven veel, wat misschien jammer is voor de liefhebber, zoals ik. Maar ik denk dat we hem gewoon moeten laten doen en dat hij dan het meest tot zijn recht komt, zodat we daar dan ook weer de vruchten van plukken. En volgende bundel zou meer dan welkom zijn!
Jos Lexmond