Verhalen van de Fladdertak. Sprookjes, mythen en legenden over betoverde bomen en wonderlijke bossen – Margaretha van Andel/ Marieke Nelissen
Lemniscaat b.v., Rotterdam (2022)
256 pagina’s; prijs 24,99
Omslag & Illustraties: Marieke Nelissen
Voor zover ik weet, ben ik altijd al een sprookjes fan (lees fanaat) geweest. Zo gauw ik kon lezen, leende ik, keer op keer, al de ‘Margriet’ Grootsprookjesboeken uit 1960 (vier stuks waarvan de omslagen groen, rood, geel en blauw (weet iemand dat nog?) waren) van de Geïllustreerde Pers bij het buurmeisje en las tot de stukken eraf vlogen. Maar nooit letterlijk een figuurlijk. Later werden de sprookjes wat minder en hield ik me onledig met sciencefiction. Maar toen ik me steeds meer met het verzamelen van fantastieke verhalen en een database (de gegevens welteverstaan, in Fandata, welke binnenkort online gaat) ging bezighouden, groeide de honger naar de, weliswaar, fantastieke sprookjes ook weer. Ik kan u verzekeren… er zijn heel erg veel meer sprookjes (of volksverhalen, zo u wilt) in de wereld dan diegene die je bijvoorbeeld in de Efteling tegenkomt. Heel erg veel meer!!!
Meteen toen ik gewaar werd van het verschijnen van ‘Verhalen van de Fladdertak’, was ik er als de kippen bij, om er een recensie-exemplaar van aan te vragen. Ik ben zeer onder de indruk van de vormgeving. Prachtig gebonden boek, met een hele mooie kwaliteit papier. Een mooie en gewichtige (letterlijk en figuurlijk) bundel met achtendertig verhalen, van sprookjes, mythen en legenden over betoverde bomen en wonderlijke bossen van overal en nergens, in aandoenlijke hervertellingen, dan wel deels in eigen interpretaties, door Margaretha van Andel. De verhalen zijn magnifiek verlucht met sprookjesachtige, soms paginagrote, illustraties van Marieke Nelissen. De verhalen en illustraties vullen elkaar goed aan en versterken elkaar op een geweldig manier. Ik kom welhaast superlatieven te kort. Dat moet gezegd.
Het is haast onmogelijk een beschrijving van alle verhalen te doen. Een kleine greep waar de verhalen oorspronkelijk vandaan komen. Californië, Canada, Mexico, IJsland, Ierland, Zweden, Finland, Rusland, Botswana, India, Bangladesh en Japan. Ik heb ze niet allemaal genoemd, maar u krijgt zo een beetje een idee. De meeste van de verhalen had ik nog nooit gelezen en kwamen dus als een fijne verassing, maar er waren wel een paar verhalen bij die me bekend voorkwamen en die ik dus in een andere en eerdere hoedanigheid gelezen had. Maar dat was geen enkel probleem. Ik heb er inmiddels al zo veel gelezen, dat ze me allemaal niet echt meer voor de geest staan en het was dus absoluut geen straf ze nog eens te herlezen.
Het zijn allemaal verhalen die iets met de bossen en/of met bomen te maken hebben. Ze zijn niet allemaal fantastiek, maar een kniesoor die daarop let. In zo’n hoedanigheid heb ik nog nooit een sprookjesbundel gelezen. Het is een leuke rode draad dat door dit boek heenloopt. Het ene verhaal is nog mooier dan het andere. Het volgende soms mooier dan de vorige, maar als ik zou moeten kiezen welke het mooist is… dan zou ik ernstig moeten twijfelen tussen ‘De hebberige samoerai’ en ‘De kat die hoofdboswachter werd’. Ik heb geen keuze kunnen maken en houd het er maar op dat ik die twee de mooiste vond, maar de anderen zijn uiteraard ook niet te versmaden.
Achterin het boek nog een aantal verhalen over werkelijk bestaande en beroemde bomen en een uitgebreide bronvermelding waar je in kunt zien in hoeverre de schrijfster zich heeft ingeleefd in de materie. Kortom… als u eens wat anders aan uw kind wilt voorlezen dan de geijkte sprookjes, waar overigens niets mis mee is, dan weet u nu wat u moet doen. Gewoon dit prachtige boek aanschaffen. U doet er zichzelf, maar ook uw kind, een héél erg groot plezier mee.
Jos Lexmond