De Feind invasie – Frank van Dongen (SF)
De Ontdekking van de Mens-serie, deel 3 (en slot (of toch niet?))
Iceberg Books, Amsterdam (2021)
331 pagina’s, € 21,99
Omslag: Michael van Zijl/Slobodan Cedic
Zucht… alweer een einde van een geweldig verhaal bereikt. Jammer dat het voorbij is. Het verhaal was van een dergelijke constante kwaliteit dat je wel merkt dat het meteen de bedoeling was om als een trilogie geschreven te zijn. Niet als een losstaand verhaal dat succesvol was en er de dwang ontstond er maar een trilogie van het te maken omdat de markt er om riep, maar eigenlijk was er geen vervolg. Dat dus niet bij deze ‘Ontdekking van de Mens’ serie. Wat ook van een constante, én hoge, kwaliteit is, zijn de omslagen dezes. Prachtige sfeervolle, maar ietwat sombere (vind je het gek), illustraties van Slobodan Cedic. Ik had nog nooit van de man gehoord, maar na wat speurwerk blijkt hij uit Belgrado, Servië te komen… en dat was het dan zo’n beetje. Niet veel meer informatie is er over de man te vinden dan dat. Wel meer omslagen van zijn hand. Je kunt ze bijvoorbeeld vinden op: https://reedsy.com/slobodan-cedic. Er mag ook wel eens wat meer gezegd worden over de omslagen, denk ik.
Het verhaal. An sich ga ik er niet al te veel over zeggen. Dat moet je zelf maar lezen. Met de nadruk op: MOET. Op een enkeling na, heb ik geen of weinig commentaar van mensen gehoord over dit oorspronkelijke Nederlands werk, dus durf ik best te zeggen dat deze trilogie een van de betere boeken is die ons is geboden de laatste jaren.
Maar goed… het verhaal gaat door waar het in ‘De machineplaag’, het tweede deel, mee ophield. Jack Newman, degene die het a-sterfelijkheidsprogramma mee ontwikkelde zit nog steeds in de gevangenis. Dat programma, alleen maar bestemd voor de elite die het kan betalen, heeft ervoor gezorgd dat de wereld geteisterd wordt door revoluties en wereldoorlogen. Bovendien arriveert de gevreesde Feind waardoor de mensheid aan haar eind dreigt te komen. Jack is nog steeds op zoek naar zijn tweelingbroer Redmond en stuit al doende op de ware intenties achter het duizend eilanden experiment.
Ik moet zeggen dat ik alle delen welhaast ademloos heb gelezen. Een ding vond ik echter wat minder… de gigantische, pagina’s durende, infodump tegen het einde van het verhaal. Onvermijdelijk denk ik, maar toch… redelijk irritant. Het remt het verhaal op een nietsontziende wijze. Of het te vermijden was geweest? Ik weet het niet. Het is wel cruciale informatie en of die door het verhaal heen te vertellen was geweest… nogmaals, ik weet het niet. Vooruit… we zullen het maar met de mantel der liefde bedekken.
Voorwaar… het verhaal eindigde zoals ik niet verwacht had, maar willen we dat niet allemaal! Een verhaal dat eindigt zoals je verwacht, gaat naar mijn idee uit als een nachtkaars. Je wilt verrast worden. Verrassing is goed en dat is naar mijn idee goed gelukt. Dit einde is meer dan prima én meer dan ik wilde. Het opent misschien nog perspectieven voor de toekomst. En terwijl ik dit epistel aan het schrijven (uitwerken) was, kwam er al een mededeling van Frank zelf (helaas wel als uitgebreid antwoord op een commentaar dat hij gekregen had op ‘De Ontdekking van de Mens’), dat hij bezig was met een vierde deel. Het is bij mij van harte welkom! Ik ben alvast zeer benieuwd en zal het met liefde en plezier verslinden. Maar… tot nu toe en vooralsnog is deze trilogie Nederlandse, authentieke en originele SF van de bovenste plank. Meer… heel veel meer, hiervan graag!!!
Jos Lexmond