HSF 276, Jaargang 52, 2021/4. Verhalen
NCSF – Nederlands Contactcentrum voor Sciencefiction (December 2021)
50 pagina’s (jaarabonnement (4 nummers) € 30,00)
Samenstelling: NCSF
Omslag: Alice Jouanno/Tais Teng
Illustraties: Pixabay
Verkrijgbaar op: penningmeester@ncsf.nl
De jaren dat ik lid ben van het Nederlands Contactcentrum voor Science Fiction, zijn volgens mij allang niet meer te tellen op de vingers van zes handen, zo niet op zeven. HSF is ook niet het enige verenigingsblad waar ik op geabonneerd ben. Ook al net zo lang op SF-Terra. Ook was ik geabonneerd op de ter ziele gegane bladen zoals bijvoorbeeld SF-Gids, Cerberus, Orbit, de bladen van Peter Motte en zo meer. Sinds de SF-Gids van Eddy, gestopt door zijn ontijdige en zeer ongewenste overlijden, ben ik volgens mij toen overgestapt op Fantastische Vertellingen. Ik zou nog op veel meer SF-bladen, Fanzines en dergelijke geabonneerd willen zijn, maar er komt uiteraard ook altijd een financieel plaatje bij kijken, dus ik moet me beperken tot bovenvermelde drie.
HSF verschijnt vier keer per jaar. Tweemaal vol met verhalen en tweemaal vol met van alles en nog wat. Het is altijd weer een bron van vreugde als het op de mat valt. Wat de afwerking betreft mogen we absoluut niet klagen natuurlijk. De vormgeving, met deze keer weer een prachtige omslag van Tais Teng. Het mooie zware papier geven het blad een luxe uitstraling. Dat mag wel eens gezegd worden en ook het meeste van de inhoud is niet te versmaden, al is er ook wel iets om over te klagen. Maar… dat ga ik doen als ik aangekomen ben waarover ik wil klagen. Dit natuurlijk om het spannend te houden. De verhalen dan. Zoals een goed SF-tijdschrift betaamt, bijna allemaal SF verhalen dit keer, alsmede één Horrorverhaal.
Sonja Boschman-Boets – Ridaia versus de tijd (SF)
Geen debutant meer, want ze debuteerde in HSF 272 in 2020 met ‘Onderdruk’. Nu met een aardig tijdreisverhaal, dat helaas niet meer dan dat is. Waar gaat hét over??? Als het interessant gaat worden, houdt het op. “En dan”, schreeuw ik haast uit, “en dan!!!”. Als je me dan kunt vertellen dat er een deel twee aan zit te komen, denk ik: ok… dan wacht met mijn oordeel tot het verschijnt. Maar zo niet… dan ben ik niet geamuseerd!
Jaap Boekestein – Beauty Mortis (HO)
Laat ik beginnen (oh oh… hier komt het klagen) met te zeggen dat ik niets, maar dan ook niets tegen Jaap Boekestein heb. Integendeel, kan ik zelfs zeggen. Ook heb ik helemaal niets tegen zijn verhalen. Idem integendeel. Ik heb meer te klagen, en dat heeft niet te maken met Jaap, over het feit dat er weer een Engelstalig verhaal (net als in HSF 272, het vorige verhalennummer) in staat. Met de H van HSF, dat Holland betekent, en de N van NCSF dat Nederlands betekent is het een oer-Hollands en gerespecteerd tijdschrift, dat al uit 274 nummers bestaat. Dus… er horen alleen Nederlandse verhalen in gepubliceerd te worden. Wat hebben de H en de N anders voor zin. Je zou verwachten dat ik het verhaal niet zou lezen na deze tirade, maar dat heb ik zeker wel gedaan. Ik kan een Boekestein verhaal niet weerstaan. Het verhaal is prima natuurlijk, maar daar gaat het niet om!!! (Nog een laatste toevoeging… misschien is mijn commentaar niet langer relevant gezien de discussie gevoerd op facebook, maar ik laat hem zo als hij is)
Marleen Oosterbaan – Slikspoor (SF)
Prima klimaatfictie, dat absoluut niet zou misstaan in ‘Verder voorbij de storm’ (Verschijnt in 2023). Zeer geloofwaardige dystopische wereld. Het is alleen jammer van het soms onvertaalbare en onbegrijpelijke (althans voor mij dan) dialect. Maar verder… indrukwekkend mooi en angstaanjagend!
Floris M. Kleijne – Driehoeksfusie (SF)
Driehoeksfusie en driehoeksverhouding, zijn beiden gevaarlijke dingen. Absoluut zeker in combinatie met elkaar. Maar toch… een prachtig door Floris M. Kleijne gecomponeerd verhaal, waarvan de fantastiek niet evident is en de focus meer op de menselijke maat ligt. Maar, bij twijfel… toch zeker SF. Absoluut de moeite meer dan waard!
Pieter Franciscus M. – Geen Teken Van Leven (SF)
Wie is toch die Pieter Franciscus M.? Volgend bijgeleverde bio stamt hij uit 1992 en werkt in het dagelijkse leven op de universiteit van Antwerpen, wat doet vermoeden dat hij een Belg is. Hij publiceerde verhalen in literaire tijdschriften, waar ik nog nooit van had gehoord. Maar dat laatste kan natuurlijk ook aan mij liggen. Voor meer informatie word ik verwezen naar nachtglas.be, maar daar word ik ook niet veel wijzer van. Zucht… dan het verhaal maar. Hilarisch! Een verhaal over de waan van de dag en hoe die te vermijden. Het wordt steeds gekker, totdat… ik maak het niet spannender. Gewoon zelf lezen en genieten!!!
Tais Teng – Ruimtesteden twinkelen niet (SF)
Zijn verhalen zijn altijd bij de tijd, maar meteen hun tijd ook weer ver vooruit. Prachtig verteld in slechts drie pagina’s, over broers die uit elkaar groeien en uiteindelijk, als het bijna te laat is, weer naar elkaar toe groeien in een wereld die er ook niet beter op wordt. Mooi, mooi, mooi!!! En gehuld in alweer een prachtige omslag, heeft hij alweer een forse bijdrage geleverd.
Al met al weer een mooi blad met zeer afwisselende verhalen, waarvan de teneur zeker weer goed tot zeer goed was. Kleine ergernis om over te zeuren, maar een mooi blad om cadeau te krijgen. Maar ook om op geabonneerd te zijn!!!
Jos Lexmond