De Strijd om de Zon – A.G. Riddle

Strijd-om-de-zon.jpg

De Strijd om de Zon – A.G. Riddle (SF)
Lange Winter-trilogie, deel 2
Iceberg Books, Amsterdam (2021)
Oorspr.: The Solar War (Legion Books, Raleigh, North Carolina (2019))
434 pagina’s, € 23,99
Vertaling: Erik Schreuder en Sonja Renaud
Omslag: Head of Zeus, Londen/Michael van Zijl

Het grote voordeel van de uitgave van een trilogie als de ‘Langer Winter-trilogie’ in een keer is natuurlijk dat als je lekker in het verhaal zit, je in een keer door alle drie de delen heen kan stormen. Je hoeft dan niet bang te zijn dat je na een half jaar, als het tweede (of derde) deel verschijnt, moet denken: “Waar gaat het ook alweer over?” Dat heb ik tegenwoordig geregeld, zeker bij een reeks als bijvoorbeeld: ‘De Spiegelpassante’ van Christelle Dabos. De tijd die tussen die delen ligt is ongeveer een jaar en eigenlijk zou je, voor het mooi en het begrip, de voorgaande delen telkens opnieuw moeten lezen voordat je aan het nieuwe deel begint. Ondoenlijk natuurlijk voor een recensent, die toch wel met geheugenproblemen kampt tegenwoordig. Dat kan aan twee dingen liggen natuurlijk. Of het heeft met de leeftijd te maken, of ik probeer er veel te veel in te proppen, waardoor er constant weer dingen uit gekieperd worden, omdat het er te vol wordt. Ik hou het maar op het laatste, maar misschien is dat vorm van je hoofd in het zand steken. Wie weet. Hoe dan ook… de beslissing van Iceberg Books om sommige trilogieën in een keer uit te geven kan ik alleen maar toe juichen. Helaas is het voor mij als recensent niet doenlijk mij in een dikke dertienhonderd pagina’s onder te dompelen. Gretig als ik ben, zit ik steeds tegen een achterstand aan te kijken wat de verwerking van recensieboeken betreft, dus ik moet me geregeld tussendoor met wat andere boeken bezighouden. Jammer, maar een noodzaak. Telkens als ik de ‘Lange Winter’ reeks even onderbreek voor wat andere boeken, kijk ik er wel heel erg naar uit om de reeks voort te kunnen zetten.

Zo was het ook voordat ik met ´De Strijd om de Zon´. Niet dat ik slechte boeken en tijdschrift had, wat ertussen zat, maar ´Winterwereld` was me dermate goed bevallen, zodat ik alleen maar door wilde. ´De Strijd om de Zon´ sluit zich ook naadloos aan op ´Winterwereld´. Eigenlijk durf ik nu te wel zeggen dat de hele trilogie een doorlopend verhaal is, verteld vanuit het perspectief van James en Emma. Wat ook voor mij een fascinerende manier van vertellen is. James en Emma worden, gedwongen door hun functies, veel van hun activiteiten alleen te ondernemen en op deze manier mis je eigenlijk niets van wat er zich ook afspeelt en hoe het verloop van de strijd tegen het Raster zich ontwikkelt. Een strijd die epische vormen aanneemt en waarbij de mensheid welhaast gedoemd is tot uitroeiing. Veel wil ik niet kwijt van het verhaal. Ik wil u de vreugd van zelfontdekking en ervaring absoluut niet ontnemen, maar als de mensheid nog maar uit enkele duizenden personen bestaat, dan wordt de kans van overleven wel heel erg klein. Echter er is en blijft natuurlijk één optie open, maar zijn de resterende mensen bereid die stap te nemen, of grijpen ze terug naar wat altijd een oplossing van de problemen leek te zijn.

Ik heb me meer dan prima vermaakt met ´De Strijd om de Zon´ en kon de neiging meteen door te pakken in het derde deel maar ternauwernood onderdrukken. De plicht riep, maar moet je altijd luisteren? Tuurlijk wel. Maar inmiddels ben ik, na weer een korte pauze, aan ‘De verdwenen kolonie’ begonnen. Gaat ook gewoon lekker door waar deel twee eindigde en dus binnen niet al te lange tijd, ook die recensie.

Iceberg Books lijkt met haar aankondigingen voor de toekomst (onder andere Frank van Dongen en een, voor mij, onbekende Dennis E. Taylor met de Bobiversum trilogie (al zijn er al vier delen inmiddels)) haar belofte als nieuwe SF uitgever meer dan waar te maken. Ik moet zeggen dat ik er een beetje een hard hoofd in had, een nieuwe professionele SF uitgeverij in Nederland, kan dat wel in deze tijd? Wel… blijkbaar wel. Ik duim gewoon door, maar begin te hopen dat het goed komt en we een hele mooie toekomst tegemoet gaan. Er is nog zooooooooveel moois om te ontdekken. To boldly go where no one has gone before is het devies!!!

Jos Lexmond

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *