De Ickabog – J.K. Rowling (JFA)
Uitgeverij De Harmonie, Amsterdam (2020)
302 pagina’s; prijs €24,90 (paperback: €19,90)
Oorspr.: The Ickabog (Little, Brown and Company, New York – 2020)
Vertaling: Wiebe Buddingh’
Omslag: Hodder & Stoughton
Illustraties: Van de winnaars van de Ickabog Tekenwedstrijd 2020
Vroeger, heel wat vroeger, was ik zwaar onder de indruk van Harry Potter en met de gehele familie keken we gespannen en ontspannen naar zijn avonturen op de vrijdagavond door middel van gehuurde films van de bibliotheek. Van allemaal hebben we genoten en ook de latere ‘Fantastic Beasts and Where to Find Them’ reeks kon ons wel bekoren. Als ik het wel heb moeten onze jongste dochter en ik er nog steeds een bekijken, maar dat weet ik niet helemaal zeker.
Hoe dan ook… toen ‘De Ickabog’ aangekondigd werd als zijnde te verschijnen, was ik er snel bij een recensie exemplaar aan te vragen en… was dolenthousiast toen die werd toegewezen. Daar ik normaal gesproken de recensieboeken lees op volgorde waarop ze binnen zijn gekomen, moest ‘De Ickabog’ nog even wachten tot het aan de beurt was. Maar toen het eindelijk zo ver was… was ik blij. Het is een prachtig sprookje, dat mag gezegd. Ik denk wel dat het verhaal bedoeld is voor wat jongere lezers dan wat bij Harry Potter het geval was, maar dat mocht de pret niet drukken. Volgens het voorwoord van J.K. zelf, is het verhaal ontstaan tussen het schrijven van de Harry Potter delen door en ze vertelde het aan haar twee jongste kinderen toen die nog klein waren. Ze maakte het nooit af en tot groot verdriet van die kinderen bleef het voor zeker tien jaar op zolder opgeborgen. Maar gestuurd door de coronacrisis, pakte ze het onlangs toch weer op. Geholpen door haar kinderen, verzamelde ze de losse onderdelen van het verhaal en schreef er een goed einde aan.
Het verhaal is vrij simpel te noemen, maar is zeer aandoenlijk en het gaat eerst, zoals in vrijwel alle sprookjes, eerst heel erg veel slechter, waarna het toch uiteindelijk goed afloopt. Het wordt verteld in vierenzestig vrij korte hoofdstukken, wat dus gemakkelijk wegleest. Fred de Flinkerd is koning van het kleine landje genaamd Steenrijk. Hij heette geen Flinkerd, maar dat had hij er zelf aan toegevoegd. Het ging goed in Steenrijk. Iedereen verdiende een goede boterham met een goed beleg en koning Fred was stiekem heel erg blij dat hert regeren in Steenrijk zo gemakkelijk was. Hij hoefde niet veel te doen dan eens per week te gaan jagen met zijn (slechte) adviseurs, baron ter Sluycks en baron van Bulckhoven. Beide baronnen waren notoire hielenlikkers en ondertussen, de koning te vriend houdend, volgden ze hun eigen plan en willen alleen maar rijk worden over de hoofden van de bevolking van Steenrijk. De Ickabog is een legende over een monster, waarover al eeuwen verteld wordt in de moerassen van een uithoek van het land. Als er geruchten gaan van mensen die verdwijnen, vindt Koning Fred dat hij daar iets aan moet doen en gaat op veldtocht naar Zomphoek om een einde aan de Ickabog te maken. Het is het begin van het verhaal wat voor Steenrijk op een ramp zal uitlopen.
Echt een mooi sprookje wat zowaar een nogal Nederlands tintje heeft gekregen. Het staat vol met de winnende kindertekeningen van de Ickabog Tekenwedstrijd. Hoewel ik daar niets van meegekregen heb, heeft die blijkbaar in Nederland plaatsgevonden. Ook doen de gebruikte namen van mensen en plaatsen nogal Nederlands aan. Zelfs heeft de vertaler er wat Toonderiaans doorheen gemengd. Pagina 70 vermeld ergens: ‘De zwatelende zot’. Ik ben benieuwd wat daar de Engelse tegenhanger van was. Lang was het onduidelijk of ‘De Ickabog’ wel fantastisch was en of het monster uiteindelijk geen verzinsel bleek te zijn. Het duurde tot pagina 235, waar uiteindelijk bleek dat het monster echt bestond. Een hele opluchting!
J.K. Rowling schrijft tegenwoordig als Robert Galbraith thillers over de privé detective Cormoran Strike. Er zijn inmiddels al 5 boeken verschenen. Ik heb geen idee hoe succesvol ze daarmee is, maar liever had ik toch dat ze nog eens terugkeerde naar Harry Potter. Als volwassen tovenaar zou hij, samen met Ron en Hermelien, ook heel wat prachtige avonturen kunnen beleven. Misschien komt dat nog eens. Voorlopig hebben we ‘De Ickabog’ om van te genieten.
Jos Lexmond