Voorbij de storm

Voorbij-de-storm.jpg

Voorbij de storm (DIV)
Uitgeverij Macc, Rijen (2020)
388 pagina’s; prijs 19,95
Samensteller: Johan Klein Haneveld
Omslag: Tais Teng

Wel… de eerste recensie van 2021. En wat voor een. Bij dezen wil ik toch graag complimenten uitdelen aan Johan Klein Haneveld, de samensteller dezes, maar zeker en vast ook aan Uitgeverij Macc, die zich zachtjesaan toch wel zo’n beetje de grootste uitgevers van fantastische (verzamel)bundels mag noemen. Uiteraard wordt Macc op de voet gevolgd door Godijn Publishing, Fantastische Vertellingen met de Fantastische Vertellingen, alsmede de onvolprezen jaarlijkse Ganymedes, en ook EdgeZero begint zich naast de jaarlijkse bundel genreverhalen te mengen in de strijd. Alleen maar leuk natuurlijk, maar Uitgeverij Macc voert in elk geval de gelederen aan. Houden zo, Theo!!!

Dus… wat een boffers zijn we toch deze dagen met al dat schoons aan verzamelbundels, ofwel anthologieën. Althans… ik zal het een beetje nuanceren en niet voor ieder ander spreken, ik voel me in ieder geval een boffer en lees de inhoud van een anthologie samen met een roman. Een verhaal… en dan weer door in de roman. Heerlijk afwisselend.

‘Voorbij de storm’, is natuurlijk een bundel met een extra lading. Alle auteurs van de 25 verhalen in deze anthologie, hebben duidelijk een affiniteit met het klimaat en dat komt tot uitdrukking in hun verhalen. Uiteraard is de algemene stemming in de bundel ietwat in mineur, maar we zien natuurlijk allemaal dat het niet heel erg goed met het klimaat gaat en dat zorgen voor de toekomst absoluut op zijn plaats zijn. Maar toch zijn er ook auteurs die er nog vertrouwen in hebben én houden en zien nog steeds een ‘A bright and shiny future’. Ik help het ze hopen!

De kwaliteit van de verhalen is goed tot uitmuntend. Het was echter lastig te bepalen welke ik de beste vond. De subgenres lagen nogal ver uiteen. Tijdens het lezen geef ik de verhalen (voor mezelf om te onthouden (voor de recensie) wat ik ervan vond) een tot vijf sterren. Er kwam er geen een onder de drie en ik gaf er zelfs een zes (zie verder in deze recensie welke), dus geen enkele onvoldoende. Dat is sterk, heel erg sterk! Het gaat te ver om hier alle verhalen te bespreken. Dan zou ik misschien wel drieduizend worden nodig hebben om alles te beschrijven. Meestal geef ik bij de verhalen in een anthologie een opmerking, van een paar woorden lang, van het eerste wat bij me opkomt na lezing. Soms kan dat cryptisch overkomen, maar het komt nogal eens voor dat het, wat mij betreft, recht voor zijn raap is. Ik wil graag van jullie eens wat feedback horen en kijken of jullie het met mijn kreten eens zijn.

Hier komen ze: Marco Knauff – Watersnoodsramp van ’54 geprojecteerd op de toekomst, Janneke Baselmans & Tamara Onos – Oerwoud op de vierkante millimeter, Joachim Heijndermans – Geen bomen… wel vuur, Hay van den Munckhof – Mens beste vriend (wat mij betreft… een van de betere verhalen), Theo Barkel – Verrassende SF. Oertijd, Tijdreis, Aliens. Alles in slechts 16 pagina’s, Antonie Holslag – Een ontluisterende blik in de voorgehouden spiegel. Ook ik veronachtzaamde! (Deze kreeg dus zes sterren. Als ik dan toch zou moeten kiezen, dan zou ik deze als beste gekozen hebben! Heel mooi… je kunt er niet omheen.), Peter Kaptein – Uitwaarts in ringen en dan weer inwaarts. Verhaal van opoffering en controle. (Peter Kaptein wordt steeds beter. Ook een van de betere verhalen! Ik word steeds meer benieuwd naar zijn roman!), Eowen Valk – Onwillige blik in een ongewilde toekomst, Wouter van Gorp – Mea culpa, mea culpa, mea maxima culpa, Marcel Ozymantra – Parallellen… er zijn zeker parallellen, Esther Wagenaar – Weg is de weg (Ook al weer een van de betere verhalen), Tom Kruijsen – Deadelus is er niets bij, Hervé Suys – De reserve van de reserve, Debby Willems – It’s a never ending story, Karel Smolders – Religie zijn meer verzonnen verhalen voor gelovigen en ongelovigen. (Ook een van de betere verhalen), Nils Nisse Visser – Nils Nisse Visser moet wel een voorspellende gave hebben, Sebastiaan Torenhof – Klein maar fijn!, Joost Uitdehaag – Omgekeerde expansie, Hay van den Muckhof – L’histoire se répète, Johan Klein Haneveld – Het oog van de meester, Jorrit de Klerk – Aardse macht… onverwacht, Tais Teng – Het is net een reisje langs de rijn, Ursula Visser – Voyage to the bottom of te sea, een aflevering en alles is opgelost!, Tais Teng & Jaap Boekestein – Ziltpunk in optima forma. Voor geen gat te vinden. (ziltpunk blijft een dolkomisch subgenre. Apart en met niets te vergelijken. Een luchtige kijk op een wrange toekomst met een inventiviteit waar je U tegen zegt), Floris M. Kleijne – Geef het negatieve een positieve draai.

En al dit moois wordt omgeven door een mantel van verbluffende creativiteit, gecreëerd door Tais Teng die, welhaast op eenzame hoogte, ons steeds weer verrast. Al met al dus een anthologie voor iedereen die eraan meewerkte om trots op te zijn. Ik zou een ‘Voorbij de horizon 2’, absoluut geen straf vinden. Theo en Johan… hint, hint!!!

Jos Lexmond

2 gedachten aan “Voorbij de storm”

  1. Tja, het zet wel aan tot lezen. Zeker enthousiasmerend, inhoudelijk geeft het minder weg, maar dat is altijd moeilijker bij een bundel zonder een lange recensie te worden. Recensie nog meer pas te beoordelen nadat het boek gelezen is 😉

  2. Inderdaad Paulus. Ik vind het niet altijd meevallen een anthologie te recenseren. Ik wil alle verhalen wel beoordelen, maar dan wordt de recensie onleesbaar. Hij was nu al dik 800 woorden, terwijl ik normaal gesproken rond de 400/500 woorden uitkom. Daarom gekozen voor deze tussenvorm, waarin ik de lezer nieuwsgierig probeer te maken. Met daarbij voor sommige verhalen iets meer uitleg en beoordeling. Niet ideaal, dat weet ik, maar je moet toch iets om het leesbaar te houden.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *