Jack Vance – De archipel des doods – 163p.
Spatterlight, Amstelveen (2020) € 14,71
Het Verzameld Werk van Jack Vance 24
(The Deadly Isles, Bobbs-Merrill, Indianapolis – 1969)
Vertaling: Karin Langeveld
Omslagontwerp & Illustratie: Howard Kistler
Verkrijgbaar via Amazon.nl
De Archipel des doods is een niet-fantastisch verhaal van Jack Vance. Als er geen Jack Vance op zou staan, zou ik me er niet snel aan wagen. Maar Jack Vance. Bijna alles wat hij geschreven heeft is of wordt in ‘Het Verzameld werk van Jack Vance’ van Spatterlight heruitgegeven. Sommige van zijn niet-fantastische verhalen zijn net zo leuk, schelmachtig en humorvol als zijn fantastische verhalen. ‘De Archipel des doods’ is zo’n boek waarin de intriges over elkaar heen buitelen.
Brady Royce, beheerder van het onmetelijke familiefortuin van de Royces, trouwt met de mooie, maar veel jongere Lia Winterson. Voor hun huwelijksreis vertrekt het stel, omgeven door naaste familie en enkele goede vrienden, aan boord van Royce’s zeiljacht de Dorado IV op een idyllische cruise langs de romantische eilanden en atollen van de Stille Zuidzee: Tahiti, de Tuamotus en Markiezeneilanden. Maar zoveel geld en weelde wekken als vanzelf afgunst en begeerte op en dan wordt moord misschien nog wel eens lonend te noemen. Luke Royce, een neef van Brady en uit een minder gegoede tak van de familie, werkt in een huisje in inheemse stijl aan de westkant van Tahiti. In de vijftien maanden dat Luke daar verbleef, heeft hij duizenden vissen gevangen. Hij voorzag ze van roestvrijstalen merkjes en gooide ze dan weer terug in de zee. Luke ontving een brief van neef Brady met het verzoek zich bij hen te voegen op de Dorado IV. Toen hij op zijn scooter naar Papeete reed, viel hem een onbekende man op, die hem in de gaten leek te houden.
Leuk verhaal dat je langs Bounty-eilanden met witte zandstranden in de Stille Zuidzee voert en dat je zin in vakantie behoorlijk toe doet nemen, maar ook een intrigerend stukje leeswerk!
Jos Lexmond