Alle tijd van de wereld – Jeroen Syns

Alle tijd van de wereld – Jeroen Syns (SF)
Jon Sneyers (Eigen Beheer) – (2020)
369 pagina’s; prijs 20,00
Omslag: Els Dooghe – Wall Art Els

Normaal gesproken ben ik nogal huiverig voor een boek van een ‘Out of the Blue’ schrijver. Een aantal keren kreeg ik een partij bagger in mijn handen geduwd, waarvan ik eigenlijk niets wist te maken. Daar ik ook normaal gesproken alles toch wel positief wil benaderen en de producent van de bagger niet in de put wilde schoppen (gevolgd door de bagger), maar toch ook wil vertellen dat hij/zij beter op kon houden met schrijven en beter postzegels kon gaan verzamelen oid, zat ik dus telkens met een probleem. Hoe vertel je zoiets zonder dat je ervoor zorgt dat die persoon de allerhoogste tak in de allerhoogste boom op gaat zoeken. Gelukkig had ik dat probleem niet bij Jeroen Syns. Integendeel zou ik haast zeggen. ‘Alle tijd van de wereld’ is een boeiend verhaal dat goed verteld wordt. Ik denk ook dat er zomaar een nieuw subgenre geboren is. Dystoporno of misschien: Pornopunk. Natuurlijk is een zekere mate van erotiek niet vreemd in de fantastische lektuur. Ik denk daarbij meteen aan ‘Het menselijk monster’ van Julien C. Raasveld, of de beide ‘Herald Childe’ (‘De beeltenis van het beest’ en ‘De belustheid van het beest’, het laatste deel ‘Traitor to the Living’ is onvertaald gebleven) boeken van Fhilip Jose Farmer, of ‘Erotische sprookjes uit Rusland’ en ‘Erotische sprookjes uit Noorwegen’. Er zullen er ongetwijfeld meer zijn, maar deze springen meteen op in mijn hoofd.

Hoe dan ook… ‘Alle tijd van de wereld’ is het verhaal van Peisninoë’. Ze heeft een gave waarmee ze elke man kan doen klaarkomen in vijf seconden. Letterlijk. Als zij het wou, kreeg elke man in haar omgeving een oncontroleerbare zwelling in de broek. Zelfs als ze haar nog niet gezien hadden. Dat is natuurlijk heel erg gemakkelijk als je de omgeving wilt controleren en manipuleren. Zo hoeft een man maar te zeggen: “Kijk naar mij. Vergeet alles. Doe wat ik zeg. Wordt ultrageil. Kom klaar. Wordt verslaafd aan mij. Kom nog eens klaar. Laat je gaan. Nee, dit is geen droom. Geef al je aandacht aan mij. Doe wat ik zeg. Goed zo. Doe alles wat ik zeg. Brave jongen. Kom nog maar eens lekker klaar. Morgen misschien nog eens. Als je braaf bent.” Mannen waren als was in haar handen. In de liefde heeft Peisninoë minder gelukt. Als ze Jason leert kennen, sleept hij haar mee in een megalomaan plan om de toekomst van de mensheid te verzekeren.

Het verhaal wordt hoofdstuksgewijs vertelt vanuit het voortschrijdende heden van Peisninoë en vanuit de verre toekomst. Op de achterflap staat dat de roman het langverwachte bastaardkind is van Asimov en Nabokov’s Lolita. De analogie met Asimov kan ik wel zien. R. Daneel Olivaw en R. Giskard Reventlov reizen lineair door de tijd en geven de mensheid sturing en dergelijke om de mensheid uiteindelijk tot de Foundation te brengen. Peisninoë reist ook lineair door de tijd (door gebruikmaking van snelle invriestechnieken) om belangrijke mensen te beïnvloeden en aldus Jason’s megalomane rijk werkelijkheid te doen worden. Over Lolita kan ik amper tot niet oordelen.

Eigenlijk heb ik maar twee problemen met ‘Alle tijd van de wereld’. Ten eerste denk ik niet dat de Vlaamse termen, die veelvuldig gebruikt worden, tot veel begrip zullen leiden in Nederland. Zelf woon ik in Noord-Brabant en heb er niet zoveel moeite mee. Ik vind het soms bij tijd en wijle wel vermakelijk. Maar het aantal keren dat ik: ‘het verdiep’ las in plaats van: ‘de verdieping’ werd uiteindelijk steeds minder vermakelijk. Ik zou toch zeker kiezen voor ABN bij een volgend boek. Met “Dit meesterwerk van Jeroen Syns” op de achterflap, had ik beduidend meer moeite. Ik weet niet wie dit geschreven heeft, maar als het de schrijver zelf was, dan vind ik dat nogal aanmatigend. Of het een meesterwerk is of niet, maken wij lezers wel uit. Mocht het een quote van iemand anders zijn… zet het er dan bij wie het gezegd heeft, want anders slaat de verdenking van aanmatiging toch weer terug op de schrijver zelf!

Of dergelijke porno nou iets is waar ik op zat te wachten… ik weet het niet. Maar het stoorde me ook niet echt. Het verhaal zelf echter… boeide me wel. Ik had in eerste instantie een beetje moeite met wisseling van de hoofdstukken en kreeg pas later door hoe alles in elkaar zat qua heden en toekomst. Maar ook dat was niet echt storend. Ik vond dat ‘Alle tijd van de wereld’ knap geschreven voor een debuut en wil graag Jeroen Syns verder verkennen.

Jos Lexmond