Theo Barkel & Johan Klein Haneveld – De Quantumdetectives (SF)
Uitgeverij Macc, Rijen (2019)
211 pagina’s; prijs 18.95
Omslag: Bar Productions
Toen ik voor de eerste keer hoorde, of liever: las, over de plannen voor een samenwerkingsverband tussen Theo Barkel en Johan Klein Haneveld, dacht ik in eerste instantie verrast: ‘Hé… wat apart!’, maar in latere instantie: ‘Ha… waarom ook niet. Leuk!’ Waarom zouden de twee schrijvers niet eens samenwerken. Beiden hebben hun sporen meer dan verdiend op het fantastische schrijfgebied. Theo wat meer in de horror en (jeugd) fantasy en Johan meer op SF gebied, hoewel hij zich ook op andere genres al heeft doen gelden. Dus als beide auteurs op een verjaardagsfeestje van een collega auteur naast elkaar zitten (ik vraag me dan meteen af: bij wie dan) en het klikt, dan is zo’n co-auteurschap zo geboren. Volgens het naschrift van beide heren achter in het boek, duurde het nog wel een jaar voordat de samenwerking echt to stand kwam en ‘De Quantumdetectives’ het licht zag. Het resultaat mag er meer dan wezen. Wat mij betreft smaakt zoiets naar meer en ik zou er dan ook hoegenaamd geen bezwaar tegen hebben als er in de toekomst nog eens samengewerkt zou gaan worden en dit geen eenmalige zaak blijft. Misschien zit er nog wel een vervolg in, of in ieder geval een nieuw verhaal met dezelfde hoofdrolspelers. Je weet maar nooit!
Waar gaat het over? We leven in het najaar van 2035. Bouwlieden ontdekken tijdens restauratiewerkzaamheden een lijk opgeborgen in een loden kist, ingemetseld in een muur van een tientallen jaren oud flatgebouw. In eerste instantie denkt de politie aan maffia praktijken, maar onderzoek door een patholoog bij het Nederlands Forensisch Instituut wijst uit dat er iets heel erg vreemds aan de hand is met het lijk. Tegelijkertijd vinden er op dat moment storingen plaats in het Instituut, de nieuwe koude fusie centrale van Delft en andere kerncentrales over de gehele wereld. Het is aan rechercheur Nadine Sanders een verklaring voor de raadsels te vinden en vooral: wie is het lijk in de loden kist en waarom was het ingemetseld?
De wereld waarin het verhaal van ‘De Quantumdetectives’ zich afspeelt, is een stuk verder gevorderd qua techniek dan de onze. Rechercheur Nadine Sanders heeft bijvoorbeeld Diana, een ingebouwde AI assistente in haar hoofd, waarmee ze een hele hoop computerwerk en verbindingen kan doen. Eigenlijk kan je wel zeggen dat deze AI assistente de mobiele telefoon heeft vervangen. De wereld heeft ook flinke dosis ziltpunk in zich. De kustlijn van Nederland is min of meer onbewoonbaar aan het worden en mensen trekken massaal naar het oosten van het land. Op het land groeien alleen zilte groenten. Ik mag best wel zeggen dat de wereld van ‘De Quantumdetectives’ rammelvast in elkaar zit. Ik heb geen fouten of foutjes kunnen ontdekken. Prima gedaan dus. Een en ander neemt niet weg dat ik wel iets te zeuren heb. Het stelt niet veel voor, maar het viel me wel op. Er komen namelijk een aantal verwijzingen naar boeken, tv-series en films uit de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw in voor. Ik vraag me dus af of iemand in 2035 daar nog wel weet van heeft. Om een voorbeeld te geven. Op een gegeven moment is er sprake van het boek ‘A Canticle for Leibowitz’ van Walter Miller Jr.. Het boek verscheen in het Nederlands in vertaling (Een loflied voor Leibowitz) in 1976 als Born SF 66. Als je naar de Engelse titel kijkt, dan is die verschenen in 1959 en gebaseerd op een kort verhaal dat in 1955 voor het eerste verscheen. Ik denk dat hier en nu in 2020 er al haast niemand meer iets vanaf weet, laat staan nog 15 jaar verder in de toekomst. Het is net alsof je het nu over: ‘De neef van Lavarède’ van Paul d’Ivoi uit 1965 hebt. Die kent waarschijnlijk ook niemand meer. Ook Mulder en Scully, Stephen Lawhead en ‘Men in Black’, zal iemand die, tegen die tijd, nog kennen?
Het is natuurlijk wat spijkers op laag water zoeken, maar misschien waren toch wat voorbeelden van recentere datum, bijvoorbeeld uit 2018 of 2019 wat geloofwaardiger geweest. Het neemt in ieder geval niet weg dat ‘De Quantumdetectives’ geweldig leesvoer was om een aantal uurtjes prima mee door te komen.
Jos Lexmond