Jack Vance – Maske: Thaery (SF) – 207p.
Spatterlight, Amstelveen (2019) € 14.99
Het Verzameld Werk van Jack Vance 51
(Maske: Thaery – (Putnam, New York (1976))
Vertaling: Ivain Rodriguez de Léon
Omslagontwerp: Howard Kistler
Omslagillustratie: Marcel Laverdet
(Verkrijgbaar via Amazon.de)
Vrijwel alle hoofdpersonen uit de boeken van Jack Vance zijn zoekende. Of ze nu een schurk, schelm, planeetonderzoeker of detective zijn… allen zijn ze op zoek naar iets. Soms slechts gedreven door wanderlust, soms door noodzaak of soms door het streven naar een vorm van rechtvaardigheid om de snoodaard, die hen een groot onrecht heeft aangedaan, op te sporen en te berechten, ofwel hun verdiende loon te laten ontvangen. Zo ook de hoofdrolspeler in ‘Maske: Thaery’: Jubal Droad. Huize Droad, is gelegen op de Noordwestpunt van Glentlin, tussen Kaap Junction en de Haksnawheuvels en volgens de starre overdrachtswetten van Thaery, zou de oudste zoon Trewe op den duur alle bezittingen van de Droads erven. Voor Jubal had de toekomst slechts weinig te bieden op Huize Droad. Daarom begon Jubal ongeduldig en gedeprimeerd aan zijn Yallow. Na allerlei activiteiten, waarbij hij zich dienstbaar maakte aan de gemeenschap, zwierf hij steigers reparerend, zand zevend, aangespoeld drijfhout en zeewier verbrandend, heggen snoeiend en hariahkruid uit de weilanden trekkend door de dertien gouwen van Thaery. Op zijn tocht stuitte hij op een pad op de zuidhelling van de Cardoon dat drie kilometer ten westen van de Ivo was weggevaagd door een rotsverschuiving. Jubal regelde drie werkers, gereedschap en toog aan het werk om het pad weer begaanbaar te maken. Zeventien dagen later, reed een Thariot (die verwoedde pogingen deed zijn gezicht onherkenbaar te houden) op een erfiets, gevolgd door een colonne van tweeëndertig Perruptors, over het pad waar nog volop aan gewerkt werd. De trillingen van hun stampende voeten deden het pad, waar Jubal zo hard aan gewerkt had weer instorten, waarbij Jubal onder de instorting van de muur langs het pad bedolven en meegevoerd werd. Nadat de colonne Perruptors en de Thariot, zich niet bekommerend om de schade die ze aanrichten, al een uur verdwenen waren, wist Jubal met een gebroken arm, gebroken ribben en gebroken sleutelbeen, bloedend terug te klimmen naar het pad.
Dit is het begin van de zoektocht naar de dader, waar bij Jubal geen enkel middel schuwde om de dader, die hem voor dood achterliet op de helling van de Cardoon, op te sporen en te berechten. Echter… er spelen grotere belangen mee en een en ander is niet zo gemakkelijk als het er in eerste instantie uit ziet.
Prachtig verhaal weer en ook al weer zo rijk aan details. Alleen de setting al, is een juweeltje. ‘Aan de rand van het Gaiaanse Bereik hangt middenin de desolate regio van het Grote Gat, de eenzame ster Moira waaromheen de dubbelplaneten Maske en Skay hun complete banen walsen.’
Ook de conversaties tussen verschillende personen zijn hilarisch en zeker het meer dan absurde, maar toch geloofwaardige, gesprek tussen de functionarissen van de Betrouwbare Vergeldingsmaatschappij die Jubal Droad een bestraffing moeten geven, hebben mij zo doen schaterlachen dat zelfs de hond mij verbaasd aankeek. Ook het einde is prachtig staaltje van Vance’s humor, maar daar zal ik verder niet over uitwijdden. Zelf lezen en genieten is hier het devies. Dit soort verhalen zijn tijdloos en kan je er, mijns inziens, over vijftig jaar nog steeds van genieten. Ik kijk alweer uit naar de volgende: ‘Nachtlamp’. De setting van een eenzame planeet om een eenzame zon in een sterrenleegte, past goed in de sfeer van Maske: Thaery. Ik heb hem al in huis en ik kan haast niet wachten om eraan te beginnen. Helaas zitten er, qua volgorde van binnenkomst, nog een paar andere boeken tussen.
Jos Lexmond