De kleuren van schaduw – Victoria E. Schwab (FA)
Schemering Trilogie 2
Meulenhoff Boekerij bv, Amsterdam (2019)
550 pagina’s, € 24,99
Oorspr.: A Gathering of Shadows (2016)
Vertaling: Inge Pieters
Omslag: Julia Lloyd, Titan/Baqup – Dreamtime/ Funny Little Fish
Hier en nu wilde ik graag een lans breken voor het aloude: ‘Beknopt overzicht van voorafgaande gebeurtenissen’ ofwel: ‘Resumé van eerder plaatsgevonden avonturen’ of misschien wel gewoon: ‘Wat er tot nu toe gebeurde in het eerste deel’. Wat mij betreft worden die (in ieder geval een van hen) node gemist bij vervolgdelen van tweeluiken en andere ‘logieën’. Ik weet niet hoe het met jullie is gesteld, maar mijn geheugen heeft danig te lijden. Al meerdere maken heb ik geheugentests ondergaan waaruit steeds weer blijkt dat er niet veel mis mee is, maar toch wist ik, voordat ik met het tweede deel van de ‘Schemering‘ trilogie begon, amper wat er ook al weer in het eerste deel gebeurde. Nou moet ik zeggen dat ik tussen ‘De kleuren van magie’ en ‘De kleuren van schaduw’, zevenenvijftig andere recensieboeken gelezen heb, dat ik in 2019 een dikke vijfduizend nieuwe titels in FANDATA heb ingevoerd (die ik ook gelezen of minimaal gescand moet hebben of dat ze onder de noemer fantastiek vielen) en uiteraard nog veel meer verhalen gelezen of gescand heb die geen fantastiek waren, door een dikke drieduizend Donald Ducks gebladerd heb op zoek naar fantastische verhalen, om maar niet te spreken van de additionele Okki’s, Taptoe’s, Jippo’s, Arends en dergelijke die ik doorgenomen heb. Vind je het dan gek dat mijn hoofd compleet vol zit met verhalen en ik van voren niet meer weet wat ik van achteren gelezen heb? Dus… dames en heren uitgevers, zou ik het voortaan zeer appreciëren als er even verteld wordt waar het ook al weer over gaat, want ik denk ook niet dat ik de enige ben die daar problemen mee heeft. Bij voorbaat dank.
Dan het verhaal. Zoals ik eerder memoreerde, miste ik een soortement van inleiding wel degelijk. Gelukkig had ik wel mijn recensie van ‘De kleuren van magie’, het eerste deel van deze trilogie, want anders had ik compleet in het duister getast. Hoewel deze informatie nogal summier was (ik schrijf liever niet over de inhoud van een verhaal om geen spoilers weg te geven en het aldus te verpesten voor de would be lezer), kwam ik er op den duur wel weer in. Maar het kostte wel wat kruim en doorzettingsvermogen. Als ik niet heel erg snel door heb waar het over gaat, ben ik al heel snel geneigd het boek naast me neer te leggen en met een volgend te beginnen. Alleen… vind ik dan weer niet dat zoiets kan met recensieboeken. Dat vraagt toch van jou als recensent een wederprestatie.
Afijn… waar het eerste deel voornamelijk over Kell de bloedmagiër gaat, die zonder hulpmiddelen tussen de vier verschillende Londens in de vier verschillende dimensies heen en weer kan reizen, gaat dit deel voornamelijk over Lila, ofwel Delilah Bard. Zij is net als Kell een magiër die ook schijnbaar moeiteloos naar de verschillende Londens over kan stappen. In deel een werd zij een medestander van Kell. Zij is een zakkenroller en dievegge, die zeer ruime opvattingen heeft over mijn en dijn en zowat alles beschouwd als mijn. Lila komt in het begin van het verhaal door allerlei toestanden aan boord van de Nachtspits, het kaperschip van kapitein Alucard Emery. Hij is een kaper in dienst van het rijk. Lila kan behoorlijk goed opschieten met de kapitein en samen bereiden ze zich voor op de Elementspelen die in Rood Londen gehouden gaan worden.
Prima Fantasy waar letterlijk en figuurlijk niets mis mee is. Het gegeven van de vier verschillende Londens is origineel te noemen en aldus kijk ik alweer uit naar het derde en laatste deel, dat deze maand al op het programma staat.
Een ding vind ik verwarrend. In de plaatselijke bibliotheek staat Schwab bij de Young Adults ingedeeld, terwijl ik eigenlijk wel vind dat het bij de volwassenen thuishoort. Ook Fantastic Fiction is die mening toegedaan, dus wie er bij de bibliotheken tot die conclusie is gekomen… het is me een raadsel. Nouja… niets van aantrekken en gewoon lekker lezen of je nu een Young Adult bent of niet!
Jos Lexmond