Ganymedes-19

ganymedes-19.jpg

Ganymedes-19
Stichting Fantastische Vertellingen, Nieuw-Vennep (2019)
Rare Boekjes-reeks 52
254 pagina’s; prijs 7,95
Samenstelling: Remco Meisner & Paul van Leeuwenkamp
Omslag: Ingrid Heit/Vincent van der Linden
Verkrijgbaar op: https://shop.pr1ma.nl/ganymedes-19.html

Om misverstanden te voorkomen zoals die zich voordeden bij mijn recensie van Ganymedes-12, begin ik nu in de eerste zin meteen de loftrompet te steken over Ganymedes-19. Het is, zoals te doen gebruikelijk, weer een uitstekende loot in de rij jaarboeken waarvan de eerste alweer in 1976 verscheen. Het bevat een keur aan Nederlandse en Vlaamse schrijvers met  oorspronkelijk Nederlandstalige fantastiek. Het meeste ervan is SF, maar ook fantasy en horror zijn vertegenwoordigd en er zijn zelfs vijf gedichten. Dwarsdoorsnede van de schrijvers? Een aantal oude rotten (als ik zo vrij mag zijn ze zo te bestempelen) in het vak brengen routine en gedegenheid, maar een aantal jongere honden (als ik weer zo vrij mag zijn) staan te trappelen van ongeduld om hun plaats in de rangen te veroveren. Samen, en op perfecte wijze geregisseerd door Remco en Paul, hebben ze voor een zeer evenwichtige bundel gezorgd waarvan ik hoop dat ze nog jaren en jaren door mogen gaan met ons te verrassen.
Guido Eekhaut opent de bundel en meteen is het raak. Een prachtig verhaal waarin een sterrenschip onderweg is om een lading mensen uit te zetten in de verre ruimte. Maar duurt de reis niet een beetje lang? Een AI kan zich ook vervelen. Ik dacht na lezing hiervan dat het moeilijk zou zijn om daar overheen te komen. Niets was minder waar, want Rob Geukens las ik ademloos. Filmisch mooi verteld en alle ellende voelbaar en invoelbaar. Oliver Sted is kort maar krachtig in zijn circusnummer. Effectief in zijn eenvoud is Annette Akkerman. Fantastisch mysterieus, er is nog steeds meer tussen hemel en aarde dan wij kunnen bevroeden. Remco Meisner viert een feestje, maar komt van een koude kermis thuis en komt misschien een beetje bot over. Frank Roger heeft de toekomst van het lezen gevonden, maar ik hoop maar dat het niet doorgaat en dat ik het gewoon bij een papieren exemplaar, of desnoods een elektronisch, kan houden. Joost Uitdehaag. Er is altijd meer met genen dan dat je verwacht, zelf in het Consulaat van de Verenigde Staten van Amerika. Dan vijf gedichten van Jan J.B. Kuipers, Bart de Wolf, Frank Roger, Annette Akkermans en Fred Bloemink. Helaas kan ik daar niets over zeggen, want ik heb er geen verstand van en laat het liever aan anderen over om er een oordeel over te vellen. Tais Teng & Jaap Boekestein breiden hun Ziltpunk-universum uit met een parabel, zoals ze het zelf noemen. De Rijn die bij Lobith het land binnenkomt, komt uiteindelijk niet meer binnen. Leuk, megalomaan en meer dan onderhoudend. Als altijd.

Jan J.B. Kuipers schildert een landschap wat herkenbaar is als uit de Frankentijd. De omgeving van Trajectum, een Romeins fort dat heden ten dage onder het Domplein in Utrecht ligt, is de plaats waar hij zijn verhaal penseelt. Mooie sfeertekening. Paul van Leeuwenkamp heeft een kalme gruwel gecomponeerd waarin lijnen wel eens heel erg letterlijk genomen kan worden. Een einde dat je niet aan ziet komen. Letterlijk en figuurlijk. Abram Hertroys dan. De een na laatste alweer in deze bundel, maar gelukkig wel een lang verhaal. Peddelen tegen de stroom in is altijd moeilijk en vermoeiend, maar wel doenlijk. Fantastisch verhaal dat ik welhaast in een adem uitlas. En dan de uitsmijter. Max Moragie die het enge van de klimaatverandering waarin het helemaal mis gaat, weet te vermengen met een horror uit het verleden. Een huiveringwekkend toekomstbeeld dat ik in die combinatie haast niet te doen vond.

Helaas al weer veel te snel aan het einde van deze Ganymedes gekomen. Was het al vast maar weer volgend jaar rond deze tijd, want ik ga er gewoon van uit dat we dan een Ganymedes-20 hebben om naar uit te kijken. Ik las laatst dat alle schilderijen van Vincent van der Linden, door middel van scannen, veilig gesteld waren als omslagen. Mooi, heel erg mooi! Je mag dus inderdaad aannemen dat ze nog even door kunnen gaan. Begin maar vast aan nieuwe verhalen, meisjes en jongens. Ik zit er helemaal klaar voor!

Jos Lexmond

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *