Vuurstorm – Nico De Braeckeleer (YSF)
Adem III
Bakermat, Mechelen (2019)
316 pagina’s; prijs 15,95
Omslag: Onbekend
Toen ik ‘IJs’ dichtgeslagen had verwachtte ik dat de ‘Adem’ reeks wel eens oneindig (nouja… oneindig) zou kunnen worden. Niet dat daar iets mis mee zou zijn, maar de vier jongeren: Colin, Jazz, Skye en River, schoten toch niet echt op hun toch naar Civitas, de mythische plek, waar men nog scheen te leven als voor de klimaatverandering. Ze waren in twee delen nog maar tot in Noord Frankrijk gekomen en dan is de afstand nog heel erg groot tot ergens diep in Afrika. Zoals gezegd zou ik er geen bezwaar tegen gehad hebben. Zolang het verhaal maar boeiend en met vaart verteld zou worden, zou ik het niet erg vinden als het, weet ik veel, een deel of acht (of iets dergelijks, zou gaan beslaan). Op de reis, om die afstand te af te leggen, zou er voldoende te beleven zijn om het interessant te houden. Maar ik merk nu dat er wel degelijk een einde aan zit. ‘Oase’ is het vierde en laatste deel in de reeks en ik hoop maar dat dan de reekstitel: ‘Adem’, ook verklaard wordt, want ik heb eigenlijk nog geen idee waar die op slaat. Maar goed… dat is nog even afwachten, maar niet te lang, want volgens Nico zelf, komt ‘Oase’ in oktober al op de markt, dus we hoeven niet heel erg lang meer in spanning te zitten of Civitas echt bestaat en of het er echt zo is als voor de klimaatverandering. Ik ben meer dan benieuwd!
Intussen heb ik zojuist ‘Vuurstorm’ door de ogen gehaald en ik mag meteen wel zeggen dat ik ervan genoten heb. Naar mijn idee is het, tot nu toe, het beste deel uit de reeks, hoewel de eerste twee natuurlijk ook niet te versmaden waren. Voor mijn gevoel, en corrigeer me maar als het gevoel onjuist is, zit er meer vaart in het verhaal. Dat kan natuurlijk verklaard worden doordat de reis nu serieus aangepakt wordt en ze lekker een heel stuk verder trekken.
We lieten Skye, op het einde van deel twee, besmet met het bingdûvirus achter. Ze hadden voldoende van het medicijn tegen het virus om iedereen in Domaine-en-Ciel te genezen. Daarna zouden de vier weer op weg gaan. Skye had heel andere plannen. Ze was van plan zich door de moorddadige bende van de Vultures gevangen te laten nemen. zodat ze die bende met het virus zou kunnen besmetten en al doende de jongeren uit Noord-Brussel, die gevangen werden gehouden door de Vultures, te bevrijden. Het liep wat anders dan gepland. Hoe… dat zelf maar lezen denk ik. Dat is veel leuker dan dat ik het vertel.
Hoe dan ook… uiteindelijk wordt de tocht naar Civitas hervat en het viertal wordt gaandeweg overvallen door allerlei extreme weersinvloeden, gemuteerde en dodelijke dieren en mensen die niet altijd het beste met hen voorhebben. Spannend tot aan het einde en ik heb weinig aan te merken. Een dingetje vroeg ik me wel af. Op een gegeven moment wordt het viertal met gemuteerde Genetkatten geconfronteerd. Die katten hebben kieuwen ontwikkeld zodat ze zout water kunnen drinken omdat zoet water op die plek niet heel erg voorhanden is en zout water wel. Ik vroeg me af of dit soort mutaties wel zouden kunnen in, pakweg honderdvijftig jaar? Ik zou zeggen dat daar veel meer tijd voor nodig zou zijn. Deze observatie is niet gestoeld op enig wetenschappelijk gebeuren, maar het is meer een gevoelskwestie. Nog een opmerking… ‘Street Spirit’ van Radiohead vind ik, samen met ‘Creep’ een van de mooiste nummers van de groep. Mooie keuze om die door Colin te laten spelen!
Mocht je de reeks nog niet hebben gelezen… het is een aanrader en als je een beetje doorleest ben je er klaar voor als het laatste deel verschijnt!!!
PS De reeks heeft tot nu toe mooie omslagen. Van wiens hand zijn die? Vooral ook de bibliograaf in mij wil dat graag weten. ‘Onbekend’ staat niet zo mooi!
Jos Lexmond