De laatste dans – Bes Ceyssens (YHO)
Clavis Uitgeverij, Hasselt – Amsterdam – New York (2019)
Young Adult
202 pagina’s; prijs 16.95
Omslag: Studio Clavis
Soms vind ik het leuk om een boek buiten mijn comfortzone te lezen. Het geeft niet wat het is, maar het moet natuurlijk wel fantastische elementen bezitten. Het lezen van verhalen buiten wat je normaal gewend bent te consumeren, maakt dat je open blijft staan voor andere dingen dan dat wat normaal je belangstelling heeft. Ze geven je een indruk van wat er verder zoal op de markt komt en houdt zodoende je interesse breed en levendig. Zo staat ‘De laatste dans’ voor bijna eigenlijk alles wat buiten mijn interesse sfeer valt. Ballet, roze, zoetig, tutu’s, spitzen en wat dies meer zij. Maar natuurlijk is de horror hier wel in ruime mate aanwezig. Eerst subtiel, maar later wordt het steeds meer onderdeel van het verhaal en maakt het dreigend en duister. Dus laat je niet bedotten door de roze omslag met de bloemen van dit boek, het had net zo goed ultra zwart kunnen zijn.
Het verhaal opent met een proloog waarin in 1999 een uitvoering door het Koninklijk Balletgezelschap zal worden gegeven van ‘Het Zwanenmeer’ van Tsjajkovski. Rosalind Valance is de befaamde danseres die het ballet mag leiden en staat te wachten totdat ze op mag komen. Haar onderbeen is zorgvuldig ingetapet om de blauwe plekken en zwellingen te verbergen, maar de zagende pijn is niet zomaar te verstoppen achter tape en verband. Haar grootse concurrent had haar geduwd in de hoop haar understudy te mogen zijn, maar als het aan Rosalind lag, zou niemand, maar dan ook niemand haar rol overnemen, hoe erg de pijn ook was. Rosalind begint haar voorstelling en de ene perfecte pirouette volgt op de andere en de sprongen worden steeds hoger. Ze voelt de pijn in jaar enkel niet meer en ze gaat steeds hoger, steeds feller tot… haar beide enkels het begeven. Ze smakt hard met haar hoofd op het houten podium en de mensen op de eerste rijen horen tot hun ontzetting een misselijkmakend gekraak. Haar lichtgroene ogen zijn opgesperd en twee dunne straaltjes bloed lopen uit haar neus. Ze is dood.
Op datzelfde moment wordt er in het ziekenhuis een baby geboren. Het kleine meisje opent haar ogen voor het eerst. Even leken ze een lichtgroene glans te hebben, maar dan werden ze lichtblauw als die van haar vader. De moeder dacht zich vergist te hebben.
Het verhaal zet zich voort in de huidige tijd waar Freyde, de baby uit 1999, en nu net achttien jaar oud geworden, keihard traint om een prima ballerina te worden. Soms als ze voluit moet gaan tijdens het dansen voelt ze dat iets of iemand haar lichaam overneemt. De horror begint…
Ik kende Bes Ceyssens nog niet. Volgens haar website https://www.besceyssens.com is ze een 21 jarige studente orthopedagogie uit Houthalen, België. Van kinds af aan schrijft ze en ‘De laatste dans’ is haar debuut. Ze werkt al aan een volgende project (ook te zien op haar website). ‘Vruchteloos’ is een ‘echte’ SF voor Young Adults dat zich 2180 afspeelt en wat in 2020 zal moeten verschijnen. Ik ben nu al benieuwd. ‘De laatste dans’ vond ik een behoorlijke kwaliteit hebben als debuutroman en ik verwacht nog veel meer van Bes te gaan horen (lezen).
Jos Lexmond