Heren van Twist; Jasper Polane; Quasis Uitgevers; 2018; 410 blz.; € 18,95; omslagillustratie Januz Miralles
Heldere afsluiting van De Onzichtbare Maalstroom
Met Heren van Twist, het vierde deel, besluit Jasper Polane zijn eerste fantasyreeks De Onzichtbare Maalstroom. Science fantasy.
Een gezelschap van inmiddels bekende personages gaan met een zeppelin de Maalstroom in om de gevangenis waaruit de Heren van Twist dreigen te ontsnappen te herstellen en de kwade machten weer effectief te ketenen. Edison, inmiddels moeder van Runa, wordt van buiten de Maalstroom bij deze strijd betrokken. Aan het eind komen alle draden samen en natuurlijk loopt het allemaal goed af, in dit geval met een weemoedige ondertoon, omdat voor het goede blijkbaar ook iets moet worden ingeleverd.
Uieraard is dit heel erg kort door de bocht, want het verhaal heeft zoveel verwikkelingen en spanningsbogen dat er 400 bladzijden voor nodig zijn om het te vertellen. Je moet het gewoon zelf lezen. Wanneer je de eerdere drie delen hebt gelezen, zul je dat ook wel doen, en anders moet je gewoon bij het begin beginnen, want enige kennis van het voorgaande is vereist, zij het niet in die mate als je bij zo’n complex verhaal zou verwachten. Dat komt ook omdat Polane helder en vlot leesbaar schrijft, met veel fantasie en gedrevenheid, maar ook omdat de ontknoping in zekere mate op zichzelf staat.
Het boek opent met een “Wat vooraf ging” dat in teveel details teveel probeert te vertellen. Het toonde mij dat ik toch alweer een heleboel was vergeten en ik vroeg mij af of ik de eerste drie delen eerst opnieuw moest lezen voor ik aan Heren van Twist kon beginnen. Dat viel dus mee. Polane plaatst het verhaal in dezelfde wereld, in het verlengde van de voorgaande delen, maar geeft het ook een zekere zelfstandigheid. Wat je vergeten was, komt al lezende voldoende terug, zoals dat met het echte leven ook gaat.
Bij het eerste deel, Lege Steden, constateerde ik dat in de karaktertekening te lezen was dat Polane eerder met jeugdboeken en cartoons bezig was geweest, omdat het soms een beetje te cartoonesk was. In dit opzicht is hij gedurende de reeks als auteur gegroeid, al gaat ook Heren van Twist door de leeftijd van de personages nog steeds wat in de richting van Young Adult.
Opvallend is dat het merendeel van de personages vrouwelijk zijn. Cassi, Rufeine, Rika voorheen Heike, Lisa, Odette, Edison, Deira, Lin… Daar staat eigenlijk maar één man echte tegenover, de dief en magiër Rune; de andere mannelijke personages zitten in het hoofd – want Joern is toch teveel een stem en Luuk een gedachte.
De Onzichtbare Maalstroom is een kleurrijk, vlot leesbaar epos, vol met leuke ideeën en intrigerende personages. Maar het beste voor mij is dat het de indruk geeft dat Jasper Polane een schrijver is die nog volop in ontwikkeling is en dat het beste nog zal komen, in nieuwe romans, in nieuwe reeksen.
Ik ben benieuwd.
(Paul van Leeuwenkamp)