Space Rats – Bavo Dhooge (SF)
L.A. reeks 9
Uitgeverij Houtekiet, Antwerpen/Utrecht (2016)
277 pagina’s; prijs 14,99
Omslag: Wil Immink Design
Ondanks zijn omvangrijke oeuvre, heb ik tot nu toe weinig (een los verhaal (waarschijnlijk ‘Speelgoedpop’ uit ‘Horrorarium’) en ook ‘Splinters’ en ‘Straks werd ons geluk vermoord’) van Bavo Dhooge gelezen. Volgens mijn recensies van beide boeken (beiden uit 2008 ik wist niet dat ik dit al zo lang deed!!!) vond ik de eerste de moeite waard en de tweede absurd (met een hele slechte omslag). Ik moet zeggen dat ik, zelfs na het lezen van ‘Space Rats’ nog altijd wel geïnteresseerd ben om zijn Styx trilogie te lezen. De vertaalrechten zijn al in Amerika verkocht en ook de filmrechten zijn al binnen. Groot succes dus.
Zelfs na het lezen van ‘Space Rats’. Dat klink nogal onheilspellend, niet? In een woord: klucht. ‘Space Rats’ is een klucht. Ik vond humoristische SF meestal wel leuk. De verhalen en boeken van Eric Frank Russell… geweldig!. De ‘Deathworld’ trilogie van Harry Harrison… prachtig! De boeken van ‘De roestvrij stalen rat’… kan je me altijd nog eens mee verrassen. ‘De zeventien maagden’ of ‘Freitzke beurt’, van Jack Vance… ronduit hilarisch. Die kan ik nog wel twintig keer lezen.
Maar ‘Space Rats’? Ik vond het nogal over de top. Een beetje overdreven en geforceerde humor die nauwelijks serieus te nemen is. Ik weet niet welke figuur de hoofdprijs voor de grootste sukkel moet krijgen. De aap Chip of Brody Baldwin, maar ik denk dat ik toch Brody (met zijn visjes) maar kies. Bij vlagen was het wel aardig, maar als ‘Space Rats’ model staat voor de gehele L.A. reeks, dan vrees ik dat ik de rest van de reeks aan mij voorbij laat gaan. Toch vreemd dan dat het zo succesvol lijkt te zijn.
Bavo Dhooge heeft iets aparts met de letter ‘S’. Al zijn verhalen en boeken beginnen ermee. Nou… misschien niet alle verhalen en boeken. Degenen die onder pseudoniem geschreven zijn hebben dat euvel niet (hoewel… de twee boeken die hij onder het pseudoniem Harold S. Karstens schreef, beginnen ook met een ‘S’). Hoe dan ook… door het gebruik van de ‘S’ om zijn titels mee te beginnen heeft hij de bijnaam S-Express gekregen.
Maar goed… even nog iets over het verhaal. RATS is een organisatie die in competitie met de Britse Richard Branson (van Virgin) is om de eerste commerciële ruimtevlucht te realiseren. Dwayne Bryce (veel vlieguren en ook veel borrels) krijgt de eer om de eerste ruimteshuttle van multimiljonair Sly Pollock (ook wel Spock genoemd) door de dampkring te schieten. Het wereldberoemde zangeresje Vicky Miller wil, samen met haar aap Chip, de eerste commerciële vlucht maken. Ze wil in de ruimte een clip opnemen voor haar laatste hit. En dan is er nog de ex-marinier Brody Baldwin, die de ruimte in wil om met zijn zaad de mensheid te redden. Er is ook nog de FBI agente, Jenny Jàmes, die undercover, als journaliste, beetje bij beetje achter de waarheid komt, dat Dwayne Bryce te veel weet en niet alleen als een rat in de val zit, maar ook als een rat in een laboratorium getest wordt.
Ik heb nogal zitten dubben of het als een futuristische thriller gezien moet worden of als SF. De bemande reis naar Mars (nee… ik verklap verder niets) deed de balans naar de SF doorslaan en dat is het dus geworden.
Een conclusie geven is welhaast overbodig. Dat heb ik in voorgaande tekst al gedaan. Maar als u van kolderieke avonturen en kluchten houdt… vooral aanschaffen en van genieten.
Jos Lexmond