Het Spel der Spellen (SF)
Wildcards 1
Onder redactie van: George R.R. Martin
Uitgeverij Luitingh-Sijthoff, Amsterdam (2015)
396 pagina’s; prijs 19,99
Oorspr.: Inside Straigh – A Wild Cards Novel (2008)
Vertaling: Jonas de Vries
Omslag: Davey van der Elsken/Clemens Fersch
George R.R. Martin is natuurlijk een fenomeen en het meest bekend van zijn reeks: Een Lied van IJs en Vuur, van waaruit de meer dan succesvolle HBO tv serie A Game of Thrones ontstaan is. Je mag je afvragen of Martin niet een beetje genoeg van zijn wereld aan het krijgen is, want hij krijgt de tv serie niet meer bijgeschreven. Of wel, de serie heeft zijn verhaal ingehaald. Het gaat zeer interessant zijn hoe dat zich gaat ontwikkelen. Gaan het duo David Benioff en D.B. Weis, de schrijvers van de tv serie, nu de toekomst van de reeks ontwikkelen en gaat Martin daar achteraan hobbelen, of gaan beiden hun eigen weg met het ontwikkelen van het verhaal en krijgen we dan een tweedeling. Het kan nog heel erg leuk worden.
Maar goed… terug naar het Wild Cards verhaal. Is het wel SF? Daar moet je in principe wel ja op antwoorden. Het verhaal speelt zich af in een parallel universum, waarin New York in 1946 getroffen werd door een buitenaards virus dat het DNA herschreef van eenieder die het infecteerde. Negentig procent van de bevolking stierf, negen procent muteerde in ernstig misvormde monsters en het ene procent dat over bleef kreeg superkrachten. Dat is natuurlijk wel een SF gegeven, maar Het Spel der Spellen gelezen te hebben is voor mij het pure Fantasy. Not my kind of SF, om het zo maar eens te zeggen. Mijn SF is toch meer de SF van Jack Vance, Isaac Asimov, Alistair Reynolds, Jack McDevitt en zo kan ik er nog wel een aantal noemen. Maar goed… je mag een gegeven boek niet tussen de pagina’s kijken en ik moet maar dankbaar zijn voor alle SF die me aangeboden krijgt. In eerste instantie dacht ik een roman van George R.R. Martin in handen te hebben, maar niets is minder waar. Het is een verzamelbundel met diverse auteurs, waar Martin een coherente roman mee gevormd heeft. Op zich is dat ook wel knap.
Waar gaat het over. We zijn jaren na het buitenaardse virus. Achtentwintig van de mensen die superkrachten ontwikkeld hebben, Azen genaamd, hebben zich ingeschreven voor een nieuw realityprogramma: American Hero. De deelnemers worden in vier groepen (kleuren) verdeeld en strijden tegen elkaar. De ene na de andere superheld valt af en belandt in de Aflegstapel, waar ze in moeten blijven tot een van de helden overblijft en aldus de American Hero wordt. Als het spel behoorlijk ver gevorderd is begint zich in Egypte een humanitaire ramp af te spelen en een aantal superhelden uit de Aflegstapel reizen af naar Egypte om zich samen met de Levende Goden en Jokers in de oorlog met het kalifaat (op zich wel weer actueel) te mengen.
Wild Cards is een universum al in 1987 verzonnen door George R.R. Martin en Melinda Snodgrass. De laatstgenoemde was hier in Nederland niet nog vertaald.
Een groot aantal andere auteurs schrijven mee in het Wild Cards universum. Een aantal daarvan zijn wel bekend in Nederland, zoals bijvoorbeeld: Lewis Shiner, Walter Jon Williams, Roger Zelazny, Pat Cadigan, William F. Wu, Arthur Byron Cover, Howard Waldrop en Daniel Abraham. Het gaat me te ver om te vermelden waar we ze dan van kennen. En dan natuurlijk nog een groot aantal schrijvers waar, tot nu toe dan, nog niets van vertaald is. Wat me wel op- en tegenviel is dat Het Spel der Spellen, door Luitingh-Sijthoff aangemeld als Wild Cards 1, in werkelijkheid deel 18 is. Het blijkt hier te gaan om een poging het Wild Cards universum een doorstart te laten maken door Tor in 2008, met een drietal nieuwe romans waarvan Het Spel der Spellen, dus het eerste is. Vandaar dus. In mei van dit jaar staat deel 2: Game Over (Busted Flush, deel 19) in vertaling te verschijnen. In het Engelse taalgebied staat deel 23 al weer in augustus te verschijnen. We kunnen dus nog wel een tijdje voort.
Jos Lexmond