Is er leven op Mars? – Jon Agee

Is er leven op Mars? – Jon Agee (KSF)
Em. Querido’s Kinderboeken Uitgeverij, Amsterdam-Antwerpen (2017) Tijgerlezen
29 pagina’s; prijs 12,99
Oorspr.: Life on Mars (Dial Books for Young Readers – 2017)
Vertaling: Edward van de Vendel
Omslag: Nanja Toebak/Jon Agee
Illustraties: Jon Agee

Toen ik dit boek aanvroeg als recensie exemplaar had ik niet in de gaten dat het een boekje voor hele jongen lezers zou zijn, een prentenboek zo u wilt, met wel heel erg weinig tekst. Normaal gesproken ga ik toch meer voor boeken voor de jeugd, Young Adults en volwassenen. Het kwam toevallig goed uit, want onze kleinkinderen kwamen te logeren en het is goede gewoonte, en niet alleen bij ons, maar gelukkig ook bij hen thuis om ze voor te lezen voor het slapengaan. Zoals gewoonlijk hadden ze hun eigen boeken bij zich. Voor Liam, de jongste (5) een boek over een diertje in een grot die hij van Sinterklaas (mij) had gekregen en voor Tygo, de oudste (7), Roald Dahl’s ‘Matilde’, die hij bij een eerdere Sinterklaas (ook van mij) gekregen had.
‘Laat de boeken maar vanavond, mannen’, zei ik, ‘Opa heeft zelf een leuk boek, dit keer’.
Het was een succes. We hebben gedrieën met plezier de briljante plaatjes gekeken en ik probeerde op een gedragen toon het verhaal te vertellen.
Het ging over een, nog wel jonge, ruimtevaarder die naar Mars vloog met chocolade taartjes om met een Martiaan te delen. Maar het was donker en koud op Mars en al dwalend over het oppervlak van onze buurplaneet, vond de ruimtevaarder geen Martiaan om zijn taartjes mee te delen. Ofschoon…, en dat konden de mannen natuurlijk wel zien, liep er achter de jonge ruimtevaarder een reusachtig Marswezen mee. Dan stak hij weer uit een krater en toen de jonge ruimtevaarder zijn raket kwijt was, fungeerde het reusachtige wezen als uitkijkheuvel. Dat vonden de mannetjes hilarisch. Dat de jonge ruimtevaarder op de kont van het Marswezen stond. Ze kwamen niet meer bij.
Al met al dus een zeer geslaagd boekje, dat me geholpen heeft weer twee nieuwe sciencefiction liefhebbers te kweken. Je weet natuurlijk nooit of ze dat op latere leeftijd nog steeds leuk vinden. Maar ik doe mijn uiterste best. Ik heet niet voor niets: Boekenopa en ik heb nog heel wat verjaardagen en Sinterklazen van de mannen tegoed om mijn indoctrinatie voort te zetten. Meer kan je niet doen om nieuwe sciencefiction liefhebbers te maken.

Jos Lexmond