Theo Barkel – Tsaar Poetin (SF)
Uitgeverij Macc, Rijen (2023)
199 pagina’s; prijs 18,95
Omslag: Bar Productions/Tais Teng
Tsaar Poetin. Ik dacht dat het een normale verhalenbundel was met normale een op een verhalen, dus ik begin vandaag (8 december 2023) met verhaal 1. Deze dag nog had ik Theo nog aan de mail en had hem beloofd vandaag nog net het eerste verhaal te beginnen. Wat ik dus ook deed! Op dat moment las ik ook nog Het ministerie van de toekomst van Kim Stanley Robinson (binnenkort ook daar de recensie van te verwachten) en Fantastische Vertellingen 68 en dat zou ik uitbreiden met telkens een verhaal uit de Tsaar Poetin bundel. Niets aan de hand! Toch?
Nu zal ik, als intermezzo, even vertellen hoe ik bundels, anthologieën en tijdschriften (op zich natuurlijk allemaal bundels) lees. Ik lees elke avond een (kort of wat langer) verhaal en schrijf daar dan meteen een korte (of wat langere) recensie van. Als ik dat niet zou doen, dan weet ik aan het einde van de bundel, allang niet meer wat het eerste verhaal met me deed. En daarna ga ik door met het boek dat ik op dat moment aan het lezen ben, waar ik overigens ook aantekeningen van maak. Bij een volumineus boek als Het ministerie van de toekomst ben ik op het einde alle dingen waar ik dan wel een opmerking over zou willen maken of iets dergelijks ook allang weer kwijt. Goed… je weet nu van de situatie.
Mooie omslag, alweer van Tais Teng, maar echt de allereerste van Tais, die een boek van Theo Barkel siert. Met de kop van Poetin er prominent op. Mag dat zo maar? Als de Russische troepen nou maar niet zomaar in Rijen opdoema, eh… opdoemen.
Prachtige opdracht aan Arthur C. Clarke, door Theo Barkel (en mijzelf) echt bewonderd! “De Grootmeester van de Sciencefiction die op jonge leeftijd mijn liefde voor SF deed groeien”.
-Wedergeboorte (SF)
Prettige opening van deze bundel met een leuke verwijzing naar Dejah Thoris, hoewel het niet zeker is dat alle lezers dezes, deze hint naar John Carter van Edgar Rice Burroughs zullen snappen. Daar moet je toch zeker een bepaalde leeftijd voor hebben, denk ik. Galvin White, een archeoloog emeritus (of zo goed als) krijgt een uitnodiging om naar Mars te komen. Wat ze hem niet vertellen is dat op Mars een gigantische schedel is blootgelegd. Mooi verteld, maar het had wel iets langer mogen zijn (zei ik, toen nog geen kennis van verhaal twee genomen te hebben). Verder zat er een klein foutje in qua zwaartekracht, maar een kniesoor… Dus… mooi verhaal én met een horroreinde!
-De Martiaanse connectie (SF)
Als ik geweten had dat dit verhaal het vorige zou volgen als een vervolgverhaal, dan had ik waarschijnlijk niet gezegd het verhaal te kort te vinden. Zeker niet toen ik merkte dat het samen met verhaal drie, een trilogie vormt! Zie dus voor het eindoordeel bij het navolgende verhaal. Maar niet voor… ik er op dit moment achterkwam (via Fandata natuurlijk) dat beide eerste verhalen van de trilogie al eerder verschenen (kijk er Fandata maar op na). Verrassingen te over dus. Maar goed… correctie gemaakt in Fandata én… weer door!!!
-De glazen luchtschepen van de Vairanar (SF)
Met dit laatste verhaal van de verhalen van Galvin White, is het duidelijk dat Theo een soortement van Edgar Rice Burroughs verhaal op Mars wilde creëren. En daarin is hij wonderwel geslaagd. Ook ik was (ben) eens een fan van John Carter van Mars én van Carson van Venus, dus ik weet waar ik het over heb (zei hij met enige onverhulde trots). Mooi verhaal en mooie plot, waar ik nog één opmerking over wil maken. Dit verhaal in drie delen, verdiende door de veelheid van gebeurtenissen eigenlijk wel een eigen boek, waar een goede spreiding van de avonturen mogelijk was geweest. Ik weet zeker dat er nog meer te vertellen was geweest. Misschien nog voor nog eens een poging later! Maar voor nu… lof!!!
-Hij was maar een clown(SF)
‘And Now for Something Completely Different’ De titel van de beroemde Monty Python film uit 1971, zegt precies wat ik wilde zeggen. Na de toch enigszins moeizame recensie van de, overigens prachtige, drie vorige verhalen, is dit heel wat anders. Het is een semi-tragisch – komisch verslag van het leven van een clown, dat langzaam maar zeker overgaat naar het leven van een cyborg. Een menselijk drama. Prachtig beschreven én met een kleine, doch duidelijke verwijzing naar Arthur C. Clarke!!!
-De eeuwige doodstraf (SF)
Het eerste deel van een verhaal in drie verhalen. Samen met Rabbi Dranawathi en De gouden zonnezeilen van Accraba én… met een link naar het eerste drieluik van Galvin White, namelijk Kevin White, die is een neef van Galvin White. Dus… weer een trilogie, maar… met een extraatje. Theo maakt het vak van recensent én bibliograaf lastig én interessant. “Moge u leven in interessante tijden”, is naar verluidt een Chinese vervloeking. Wel… het is uitgekomen. Grapje natuurlijk, maar er zit wel een kern van waarheid in. Wel… genoeg! Werk aan de winkel! Kevin White kwam terug aan boord van de VANDERPLAS na zijn verlof op Mars. Het ruimteschip gaat op weg naar de Eerste Verenigde Ruimtebasis: SpaceBase Alpha, met een lading nieuwe positronische onderdelen. Het komt in de buurt van asteroïde 4864 Nimoy, wanneer ze aangeroepen worden door ene Blackskull van de PIET HEIN en lid van de raad van het Onafhankelijke Ruimterijk. Of ze SpaceBase Alpha gaan bereiken…
-Rabbi Dranawathi (SF)
-De Gouden zonnezeilen van Accraba (SF)
Zijn de titels van de vervolgverhalen van deze Kevin White trilogie. Ik ga er verder niets meer van vertellen, behalve dan deze eindconclusie. Het is een verdomd leuke Space Opera, die me bijvoorbeeld deed denken aan bijvoorbeeld: De piraten van Zan van Murray Leinster en meer van dat soort verhalen dat verscheen in de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw. Meer dan leuk vermaak!
-Tsaar Poetin (SF)
Een verwoeste hel is er over van de aarde, na een vernietigende atoomoorlog. Amerika vernietigd en Rusland een puinhoop, geregeerd door een automaat met het gezicht van Poetin (zie omslag). Een positieve mutatie moet daar verandering in brengen. En… de echte Poetin? Grimmig verhaal over schuld en boete.
-Monolith blues (SF)
En… alweer een verhaal dat een link heeft met zo goed als… al het voorgaande in deze bundel! Er is bijna niets over te zeggen of je gaat dingen verklappen. Lees het dus lekker zelf en kleur de plaatjes!!!
Aan Tsaar Poetin heb ik aangename uurtjes beleeft. Maar… ik heb welk telkens opnieuw mijn gezichtspunten moeten herzien en dat maakt dat het inbrengen in Fandata een interessante klus was, maar wat uiteindelijk toch tot een goed einde gebracht is. Het duurde niet zo lang om deze bundel te lezen, maar wel om deze recensie te schrijven! Leuke bundel met leuke, voornamelijk, lekkere Space Opera met een vleugje Perry Rhodan. Theo’s bloed kruipt toch waar het gaan kan! Kan het in ieder geval iedereen aanbevelen. Jullie hebben absoluut mazzel! Jullie hoeven het allemaal maar te lezen!!!
Jos Lexmond