Verhalen Vertellers 5 (DIV)
Uitgeverij Macc, Rijen (2023)
288 pagina’s; prijs 18,95
Omslag: Tais Teng (Behorend bij het verhaal: Noem mij maar Daenerys)
De boeken Verhalen Vertellers 5, Maansikkels tellen (Tais Teng & Jaap Boekestein), beiden van uitgeverij MACC, Charlatans én De Laatste Verkenner (Johan Klein Haneveld), beiden van Godijn Publishing, werden me tegelijkertijd in de handen gedrukt door de bezorgende bode. Probleem dus!!! Om het een en het andere in goede én vooral eerlijke banen te leiden voor een uitgever, lees ik de boeken in de volgorde waarin ik ze ontving. Wat nu gedaan? Alle vier tegelijk gaan lezen leek me een beetje overdone, niet zo heel erg leuk én héél erg verwarrend. Dus… was ouderwets iene miene mutte het meeste eerlijke, naar mijn idee. Charlatans van Godijn Publishing kwam als winnaar uit de bus en is inmiddels al gerecenseerd (zie de website van het NCSF indien gemist). Het daaropvolgende boek moet dan, uiteraard, eerlijkheidshalve er eentje van MACC worden. Verhalen Vertellers 5 won de tweede versie van iene miene mutte, dus hierbij het resultaat!
-Tais Teng – Noem mij maar Daenerys (het verhaal bij de omslag) (SF)
Tais Teng schrijdt immer aan het hoofd van de huidige ontwikkelingen en is die meestal mijlen én jaren vooruit. Zo ook nu! AI’s mogen niet knapper zijn dan mensen, maar als dat toch het geval is… een juweeltje als opening, zowel als omslag, dan wel als verhaal!
-Jaap Boekestein – De roem van Fluïde verledens (SF)
Het eerste woord van dit prachtig getitelde verhaal luidt: “Sergio”, en dan weet je het alweer. Genieten geblazen met die onuitroeibare schelm en schavuit Sergio Wilhelm Wang-von Luhfthoven. Daar ben ik dol op! Sergio schudt scheutig zijn scams om zich heen, om vage kennissen en vluchtige vrienden van vrienden van een onverdiend bestaansrecht te voorzien. De oorsprong daarvan ligt in een duister en oncontroleerbaar verleden. Prachtige vondsten en onuitspreekbare namen verluchtigen ook dit verhaal weer. Naar verluid heeft Jaap nog duizenden woorden paraat over Sergio en zijn wederwaardigheden in een welhaast onuitputtelijke voorraad. Reikhalzend kijk ik alweer uit naar het volgende avontuur van Sergio. Of heeft hij een advocaat als Inez Weski van node?
-Johan Klein Haneveld – Verdwaald (SF)
Perikelen na het neerstorten op een zeer onvriendelijke wereld, bevolkt met zeer onvriendelijke wezens. Wat een toeristisch uitstapje had moeten zijn… Prima verhaal, daar niet van én niks mis mee, maar ik las er wel sterkere van Johan, moet ik eerlijk zeggen.
-Karel Smolders – Lang na middernacht (SF)
Sterk verhaal van Karel Smolders, waarin klimaatellende wel heel erg dichtbij komt op de kusten van België en Nederland. Karel schrijft geweldige klimaatfictie. Zo herinner ik me zijn prachtige verhaal Tegengif in de klimaatfictie anthologie Voorbij de storm. Het was mijns inziens een van de beste in die anthologie!
-Martijn Kregting – De rust van Kara (HO)
Een intrigerend geest/detective verhaal dat soms ietwat lastig te volgen lijkt. Maar… als je er met je koppie bij blijft, dan is het prima te doen!
-Tais Teng & Jaap Boekestein – En achter de Muur een woestenij vol geparfumeerde Perzen (FA)
Ik mag een boon worden als dit geen verhaal is, dat niet echt meer in Maansikkels tellen paste qua lengte, dan wel breedte. Maar het vond hier in Verhaal Verteller 5 nog wel een prachtige plek. Nu maar hopen dat ik geen boon word, dan is boontje echt om zijn loontje gekomen. Wat het verhaal betreft… wat een prachtige titel weer, zeer wel passend in de oneindige rij prachtige titels, die beide heren aan hun fantastieke oeuvre hebben toegevoegd. Zo ook de term ‘ponyneukers’ op pagina 3 van het verhaal, dat als een absolute verrijking van onze taal kan worden genoteerd. Het wordt ongetwijfeld het woord van 2023. Maar… het verhaal. Magnifiek! Slechts het eerste woord was al voldoende om een afsplitsing te veroorzaken van onze hoofdtijdlijn en een geheel nieuwe alternatieve tijdlijn te creëren. Om ons tot de deze nieuwe tijdlijn te beperken… de intriges en escapades in dit verhaal alleen al voert ons langs diepe dalen en steile hoogten van vernuftige verhaalkunst. Laten wij er meer dan dankbaar voor zijn. Ik hoop dat ik nog wat lyriek over heb voor Maansikkels tellen, de recensie die hier kortelings na gaat verschijnen.
-Esther Geurts – Door de Poort (FA)
Esther Geurts geeft het vagevuur, hel, hemel en Petrus, nieuwe namen en betekenissen. Ondanks de religieuze inslag weet ze er toch een aardige draai aan te geven en geeft ze tegelijkertijd barmhartigheid en opoffering een bevredigende betekenis.
-Roger Kilmore – Het verlies van Getulion (FA)
Denkelijk is dit verhaal een prelude van een veel groter verhaal. Naar mijn idee stopt het op het moment dat het eigenlijk begint. Jammer… want het was best wel boeiend geschreven tot op het moment dat er iemand sterft.
-Theo Barkel – De Weerdraak (SF)
Een humoristisch verhaal van Theo Barkel, Leuk!!! En dat niet alleen, draken, DNA, gedaanteverandering en dergelijke, zijn niet de enige elementen in dit fantastische verhaal. Een weerdraak… weer eens iets anders!!!
-Gé Ansems – De Hondvogel (Geen)
Geweldig verhaal, dat moet gezegd. Maar naar mijn bescheiden mening geen Fantastiek. Dit naar de criteria zoals team Fandata, de verhalen en opnames beoordelen om eventueel in Fandata.nl op te nemen. Ik zou het meer onder de Fabels rangschikken. De boodschap die het afgeeft, moge absoluut duidelijk zijn!!!
-Joke Adams – De Geest van het Woud (SF/FA)
Joke Adams. Met elk verhaal dat ik van haar lees, lijkt ze te groeien in het schrijverschap! De Geest van het Woud is een prachtig verhaal van een levend woud in een vervuilende wereld. Misschien is een verhaal te klein voor dit gegeven, een boek mag misschien een heel stuk beter passen. Of praat ik hier voor mijn beurt?
-Yvette Hazenbroek – De Grot heeft Tanden (FA)
Leuk én (heel) kort verhaal, waar je in ieder geval wat langer over zou kunnen filosoferen. Als de ingang van de grot te klein is om de draak naar buiten te laten gaan, hoe is hij er dan in gekomen? De oplossing lijkt duidelijk na lezing dezes, maar is dat ook zo?
-Theo Barkel – De Drakendoder (FA)
Theo Barkel sluit deze anthologie af met een verhaal dat hint naar Het Chagrijnige Slagzwaard. Leuk verhaal dat de nodige humor in zich heeft. Dat kan je wel aan Theo overlaten. Een would-be drakendoder op zoek (of toch niet?) naar zijn eerste prooi.
Een alweer meer dan geslaagde vijfde versie van Verhalen Vertellers met alleen toppen en geen dalen. De mooiste verhalen, als ik ze zou moeten benoemen, dan zou ik De geest van het Woud van Joke Adam, of Tais Teng en Jaap Boekestein met de prachtige titel En achter de Muur een woestenij vol geparfumeerde Perzen, kiezen. Maar alle andere zijn zeker ook absoluut niet te versmaden. Het credo is als immer: ik kijk alweer uit naar Verhalen Vertellers 6!!!
Toevallig had ik een vandaag (inmiddels al een paar dagen geleden) een onderonsje met Johan Klein Haneveld of Facebook (voor zover je natuurlijk een onderonsje op Facebook kunt hebben), over de vele anthologieën en bundels, die op dit moment verschenen en verschijnen. Johan merkte op, dat dit alleen maar verteld hoeveel talent we op dit moment wel niet in ons Nederlandse taalgebied hebben. Ik kon het alleen maar eens met hem zijn. Het aantal debutanten is enorm, maar toch (na enig nadenken) wil ik er wel aan toe voegen dat al dat talent niet wordt opgemerkt door de grotere en reguliere uitgeverijen. Ze blijven steken bij de Fanbase Uitgeverijen en verhalenwedstrijden. Dat is een ding dat jammer is, maar dat ze blijven schrijven én publiceren, waar, waarin of waarop dan ook. En dat is geweldig. En… wij doen er ons voordeel mee. Maar… wie weet… eens!!!
Jos Lexmond