HSF 280, Jaargang 53, 2022/4. Verhalen
NCSF – Nederlands Contactcentrum voor Sciencefiction (December 2022)
44 pagina’s (jaarabonnement (4 nummers) € 30,00)
Samenstelling: NCSF
Omslag: Alice Jouanno/NASA, JSC, Orion
Illustraties: Pixabay/Tais Teng
Verkrijgbaar op: penningmeester@ncsf.nl
HSF Verhalen klepperde vrolijk door de brievenbus en landde met een bevredigende klap op de deurmat. Ik was blij. Ik ben altijd blij met een verhalenversie. Op het gevaar af dat ik mezelf herhaal, wil ik toch nog maar een keertje benadrukken dat ik die wel vier keer per jaar wil ontvangen. Een leuk artikel of essay is prima, maar een stuk of wat (de meerderheid) verhalen is prima. Maar goed… de inhoudsopgave doorkijkend ben ik geneigd meteen door te scrollen naar het op een na laatste verhaal, maar aangezien ik lees zoals ik eet, namelijk lineair, begin ik gewoon vooraan. Guido Eekhaut komt dus gewoon over zes dagen aan de beurt en Tais Teng over zeven. Daar is met te leven, omdat wat ervoor komt, vast ook niet te versmaden valt. Van Karel Smolders ben ik al jaren een fan en Charles van Wettum is ook al een rijzend ster, waar ik met steeds meer verwachtingen aan begin. Wat nieuwelingen tussendoor… ik vermoed dat er van verveling geen sprake kan zijn. We beginnen met:
-Marleen Oosterbaan – Noen (SF)
Een van de nieuwelingen dus. In Fandata.nl staan twee verhalen van haar, waarvan een de vierde plaats behaalde bij ‘Zonderlingen’ de Godijn Verhalen wedstrijd in 2020. Dus… waarschijnlijk ook een rijzende ster. Hoe dan ook… ‘Noen’ is een intrigerend verhaal, waarvan ik in eerste instantie dacht dat het zich op Mars afspeelde, maar al snel moest toegeven dat het zich in een toekomst op aarde plaatsvond. Stof om over na te denken!!!
-Karel Smolders – De Springers van Procyon IV (SF)
Geslaagde SF/Fantasy combi. Procyon IV is een prachtig gecomponeerde wereld, waar ik veel meer van en over wil lezen. Blimps en luchtstromen, ingrediënten die zorgen voor een magnifieke achtergrond van dit verhaal. Graag dus meer in deze setting, Karel! Een mede facebook gebruiker vroeg zich onlangs af of het geen Perry Rhodan verhaal was. Het is een titel, die je in die reeks zou kunnen verwachten. Begrijpelijk, want de Springers in de Perry Rhodan reeks, zijn een soort van galactisch nomadenvolk. Maar nee… geen Perry Rhodan verhaal dus!!!
-Miriam Ootjers – De Moreelridder (FA)
Ook een van de nieuwelingen. In Fandata.nl staan twee verhalen van haar, die allebei verschenen in de ‘Afvalligen’ bundel van de Godijn verhalenwedstrijd in 2022. Ondanks die nieuwigheid, schrijft Miriam Ootjers als een pro. Leuk doordacht én origineel. Wat wil een mens nog meer, schreef ik na lezing, met de grijns nog stevig op de kaken.
-Charles van Wettum – Vier seconden (SF)
Charles van Wettum is helaas na zijn welverdiende pensioen pas opnieuw gaan schrijven. Ik kan me niet herinneren zijn eerste pogingen ooit gezien te hebben. Jammer dat hij destijds niet doorgezet heeft. Wie weet hoe hij er dan nu voorgestaan had. We zullen het nooit weten, maar nu staat hij er in ieder geval prima voor. Alle verhalen tot nu toe zijn geweldig en origineel. ‘Vier seconden’, is ook weer een snoepie van een verhaal. Meer verhalen in dit universum, zijn dus meer dan gewenst.
-Jeroen de Leeuw – Zaailingen (SF)
Dit is een intrigerend kortverhaal van twee pagina’s, maar voor mij is het te kort om mooi te zijn. Er blijven zoveel vragen onbeantwoord. Dat is jammer. De potentie is zeker aanwezig, maar komt er helaas niet helemaal uit.
-Guido Eekhaut – De sprong in het duister (SF)
Guido Eekhaut maakt waar, waarom ik in eerste instantie zijn verhaal als eerste wilde lezen. Wat mij betreft… een verrassing van de bovenste plank. Al eerder heb ik gezegd dat hij zich steeds meer als een korte verhaal auteur ontwikkeld en profileert én… dat hij dat op een weergaloze manier aan het doen is. Dit verhaal ‘De sprong in het duister’, in een prachtige schrijfstijl, slaat in als een bom, althans… bij mij wel.
-Tais Teng – Liefde in tijden van oorlog (SF)
Er zijn geen superlatieven genoeg om dit nieuwste (al zullen er op dit moment vast wel nieuwere verhalen van hem zijn) verhaal te omschrijven. Het enige wat ik op dit moment nog kan verzinnen is: Om te huilen, zo mooi!!! Hoe hij een kind een nieuwe situatie kan laten accepteren. Om te huilen! Zo mooi!!!
Zuchtend en nog een laatste traan wegpinkend, kan ik niet anders constateren dat dit wel een heel erg prachtige verhaleneditie van HSF was. Mooi gevuld. Ook hier zijn verder geen superlatieven van te verzinnen. Mooi gedaan!!! Helaas weer een half jaar wachten op de volgende editie. Zucht!!!
Jos Lexmond