Amusement en het Spel om de Royalty’s – Antoni Dol (SF)
De superrealiteit, deel 2
IO, Independent Publisher, Amsterdam – (2022)
233 pagina’s; prijs 19,95
Omslag: Antoni Dol
Antoni Dol studeerde af als illustrator, studeerde reclame en was drie jaar freelance illustrator. Daarna werkte hij twintig jaar in de IT voor bekende Nederlandse bedrijven, zo staat op de achterflap vermeld. Prima basis om deze verhalen van ‘De superrealiteit’ te schrijven, lijkt me zo. Of het ook echt noodzakelijk is bij het spelen van de games, dat betwijfel ik. Zelf ben ik geen gamer, nooit geweest en zal het ook nooit worden ook. Als ik mijn kleinzoons, die er wel pap van lusten, bezig zie, dan ben ik blij dat ik er niets mee van doen heb. Ik zou van dat geflits epilepsie krijgen, denk ik. Misschien als ik jonger was geweest. Toen vond ik flipperen wel leuk en het spelletje Pong (een van de eerste videospellen) ging ook wel, als je het tenminste op halve snelheid deed, want anders kon ik het niet bijhouden.
Goed… genoeg daarover, voor jullie een verkeerd beeld van me krijgen. Laten we ons concentreren op ‘Amusement en het Spel om de Royalty’s’. Wat niet op de achterflap staat is dat Antoni Dol een prachtige schrijver is die tot nu ons heel erg originele verhalen bracht, maar dat is natuurlijk niet iets dat je van jezelf zegt. Daarom zeg ik het dan maar.
Zo was de situatie in ‘Reclame en de Kunst van het Hacken’, het eerste deel van ‘De superrealiteit’ dusdanig benauwend op het toekomstige reclamegebied, dat ik er de koude rillingen van kreeg. Het was een prima voortzetting en vooruitzicht op de ontwikkelingen op het reclamegebied, die je je maar kon voorstellen. Angstwekkend ook, maar dat had ik al gezegd. Prachtig!!! In dit tweede deel gaat het, in het kort gezegd over wie de originele bedenkers zijn van het verhaal achter ‘Auxiliary Earth’, een spel waarin spelers op een alternatieve planeet om opnieuw te beginnen. Ondanks dat het verhaal prachtig en meer dan boeiend geschreven is en een onderwerp dat ook zeer goed in een toekomstig wereld past, is de jacht op originele bedenkers, van wat voor verhaal dan ook, en de bijbehorend uitbetaling van de royalty’s, een probleem van alle tijden. Met een beetje aanpassingen en goede wil, zou het verhaal zich ook in deze tijd af kunnen spelen, of zelfs waarschijnlijk wel in het verleden ook. Eigendomsrechten van verhalen of ideeën, daar gaan ettelijke rechtszaken over en worden behoorlijke bedragen aan schadevergoedingen bedongen. Waarschijnlijk zijn er voldoende voorbeelden van dingen waar niet over gevochten wordt, omdat ze niet opgemerkt worden of veel te diep weggestopt zijn om opgemerkt te worden.
Hoe dan ook… hoe goed en boeiend de speurtocht naar de geestelijke vader (of moeder natuurlijk) achter het spel dan ook was, vond ik het tweede deel wel ietsje minder dan het eerste en wel om bovenvermelde reden. Het had geen SF behoeven te zijn en het verhaal zou toch als een huis blijven staan. Dat is jammer, maar de gewone realiteit. Maar… het is toch ook weer tijd om vooruit te kijken. De titel van het derde deel van ‘De superrealiteit’, heb ik in ieder geval al wel gespot. Het gaat ‘Verslaving en de Kick op Bestelling’ heten. Daarmee kan je in ieder geval alle toekomstige kanten mee op. Nieuwe verslavingen met daarbij behorende nieuwe problemen. Ik ben er nu alweer meer dan benieuwd naar. Op zijn website nog de veelbelovende mededeling dat het een serie van potentieel oneindig aantal delen kan zijn en dat hij al een aantal titels heeft genoteerd. Dat belooft!!!
Jos Lexmond