De Remedie – Suzanne Young (YSF)
The Program 3
Karakter Uitgevers B.V. Uithoorn (2015)
366 pagina’s; prijs 19,95
Oorspr.: The Remedy – 2015
Vertaling: Carolien Metaal
Omslag: Wil Immink Design/iStock
Een beetje in verwarring ben ik wel. Hoewel, een beetje… Een beetje veel denk ik eigenlijk wel. De eerste twee delen van The Program, Het programma en De Behandeling volgden elkaar logisch op in de tijd. Het derde, De Remedie lijkt (met de nadruk op lijkt) zich af te spelen voor de delen een en twee. Er komt nog een vierde, The Epidemic, die zich logischerwijs weer voor deel 3 lijkt af te spelen, of toch tussen deel 3 en deel 1. Kunt u het nog volgen? Waarschijnlijk niet en dus net zo in verwarring als ik. Irritant is het wel, maar toch, buiten dit alles, moet ik zeggen dat ik toch wel onder de indruk ben van dit derde deel. Het is leesbaar als een stand alone, met in het achterhoofd het zelfmoorden problematiek uit de eerste twee delen. Al lezend in De Remedie irriteerde het me in eerste instantie dat ik geen link vond met de eerste twee delen, dat is toch iets wat je mag verwachten, maar allengs nestelde ik me in het verhaal en zakte de irritatie weg en kwam de bewondering.
Het verhaal is niet voor mij geschreven. Mij als doelgroep, bedoel ik dan. Het verhaal is geschreven voor meisjes van zestien tot achttien jaar, of misschien nog iets ouder. Het gaat over de zeventienjarige Quinlan McKee, die een zogenaamde Afsluiter is. Dat werk doet ze al vanaf haar zevende en ze helpt nabestaanden een periode van verdriet na het verlies van een dochter af te sluiten. Quinn wordt op aanraden van rouwbegeleiders ingehuurd door families om voor een korte periode de rol van de overleden dochter aan te nemen. Ze is uiteraard geen exacte kopie, maar als ze hun kleding gaat dragen, haar kapsel aanpast, gekleurde contactlenzen draagt en foto’s en video’s bestudeerd, kan ze binnen de kortste keren iedereen geloofwaardig spelen. Om haar taak zo goed mogelijk te vervullen moet ze haar eigen leven en gevoelens loslaten en zich niet teveel hechten aan de mensen die ze helpt. Quinn blinkt uit in dit therapeutische rollenspel. Ze maakt deel uit van een team van jongens en meisjes die hetzelfde werk doen.
Als ze net een gezin succesvol begeleid heeft het verdriet door het verlies van een dochter te verwerken en terug op haar basis komt, heeft ze meestal een tijdje nodig om het personage dat ze gespeeld heeft weer uit haar hoofd krijgen. Dit keer krijgt ze die tijd niet. Ze moet meteen weer aan de slag om het leven van Catalina Barnes langdurig overnemen om het gezin en haar vriend de traumatische en onverwachte zelfmoord van het meisje te laten verwerken. Haar eigen verleden gaat door het leven van Catalina heen lopen en ze begint zelfs een relatie met de vriend van Catalina. Iets wat absoluut uit den bozen is. Langzaam maar zeker komt Quinn achter de waarheid over Catalina’s dood. En de epidemie die het zou kunnen veroorzaken.
Zoals ik al bij het begin van dit relaas opmerkte… is de strijd van Quinn om haar eigen identiteit te behouden en tegelijkertijd de raadselen omtrent de dood van Catalina te onderzoeken en tegelijkertijd het gezin en de vriend door de traumatische dood van Catalina te begeleiden en ze weer een weg naar de toekomst te geven, indrukwekkend. Wat dat betreft… een absolute aanrader.
Maar hoe om te gaan met de chaos (voor mij dan zeker)… geen idee. Nog een dingetje… met de titel: De Remedie verwacht je een remedie voor de zelfmoordgolf, maar de remedie slaat op Quinlan McKee die zichzelf geneest, maar zeker niet de remedie op de zelfmoorden. We zullen zien wat deel vier brengt. In het Engels taalgebied staat het in april van dit jaar te verschijnen. Het is hier nog niet aangekondigd. Ik wil het zeker lezen, al is het alleen maar om van de verwarring af te komen, hoewel ik vrees dat die alleen maar groter zal worden. Er is misschien nog wel een deel 5 nodig, om aan alle verwarring een einde te maken.
Jos Lexmond